منافقین چه تحلیلی از حمله به ایران داشتند؟
به گزارش هنر شهر، حمله منافقین، شبیه حمله بعثی ها در اوایل جنگ بود؛ به جای نفربرهای چرخ زنجیری، با نفربرهای چرخ لاستیکی با سرعت پنجاه تا شصت کیلومتر، در یک ستون بزرگ حرکت کردند تا سریع به تهران برسند. آنها از مسیر جاده اصلی آمده بودند. خیال می کردند، جاده باز و راه هم آزاد است.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، بعد از اعلام موافقت ایران با قطعنامه ۵۹۸، ارتش عراق به صورت همزمان، در جبهه جنوبی و میانی حملاتی را شروع کرد.
در جبهه جنوب، هدف دشمن تصرف اهواز و حداقل تصرف خرمشهر بود، که نیروهای خودی تلاش دشمن را ناکام گذاشتند. در جبهه میانی، هدف دشمن زمینه سازی برای هجوم سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بود. در این جبهه ارتش عراق با حمله به خطوط پدافندی خودی، آنها را سرگرم کرده بود تا منافقین بتوانند از نقطه دیگری، بعد از شکستن خط به وسیله ارتش عراق، حرکت خویش را آغاز کنند.
بعد از شکسته شدن خط خودی در منطقه سرپل ذهاب در حمله ارتش عراق، نیروهای منافقین بدون آنکه با مانعی روبرو باشند، سوار بر خودرو ها به سمت کرمانشاه حرکت کردند و تا تنگه چهار زبر پیش رفتند.
در آن وضعیت، درحالی که توقف حملات عراق در جنوب قطعی نشده بود، بخش از مدافعین جنوب، راهی غرب کشور شدند و همراه با نیروهای مردمی، عملیات مرصاد را برای سرکوب منافقین اجرا کردند.
در این عملیات که در تاریخ ۴ مرداد ۱۳۶۷ با فرماندهی سپاه و پشتیبانی هوانیروز ارتش اجرا شد، رزمندگان از سه محور به منافقین حمله کردند و در دو مرحله به سرکوب نیروهای ضدانقلاب پرداختند.
روایت حجت الاسلام عبدالله حاجی صادقی؛ نماینده ولی فقیه در قرارگاه قدس در دوران دفاع مقدس:
من در همدان بودم. یک گردان از بچه های لشکر ۳۲ انصار الحسین (ع) که در گردنه حسن آباد (تنگه مرصاد) خط پدافندی داشتند، به ما خبر دادند.
دشمن وقتی به این جمع بندی رسید که ما قطعنامه را پذیرفته ایم، با این خیال که جبهه ما ضعیف شده و رزمنده ها انگیزه جنگیدن ندارند، حمله کرد. آنها نمی دانستند که پیام امام با دل رزمندگان چه کار می کند!
قصد دشمن در جبهه جنوب، پیشروی تا خرمشهر بود؛ ولی چون مقابله مردم را دید، در جبهه غرب با تحریک و تجهیز، منافقان را (در سوم مرداد ۱۳۶۷-عملیات فروغ جاویدان) به سمت ایران فرستادند.
جاده باز و راه هم آزاد!
حمله منافقین، شبیه حمله بعثی ها در اوایل جنگ بود؛ به جای نفربرهای چرخ زنجیری، با نفربرهای چرخ لاستیکی با سرعت پنجاه تا شصت کیلومتر، در یک ستون بزرگ حرکت کردند تا سریع به تهران برسند. آنها از مسیر جاده اصلی آمده بودند. خیال می کردند، جاده باز و راه هم آزاد است.
با نزدیک شدن منافقین به تنگه چهارزبر، فرماندهان سریع وارد عمل شدند و یک گروه از رزمندگان را از راه جاده و عده ای را از سمت کوهستان های اطراف، به مقابله با منافقین فرستادند. بیشتر تمرکز نیروهای منافقین در جاده بود.
آقای هاشمی رفسنجانی بعنوان فرمانده جنگ، در کرمانشاه حاضر شد و آقایان نورعلی شوشتری یا مصطفی ایزدی، وضعیت را برای ایشان توضیح دادند. آقای هاشمی به مقر هوانیروز رفت و دستور حضور مؤثر آنها را برای مقابله با منافقین صادر کرد.
بالگردهای هوانیروز هم خیلی از نیروها و تجهیزات منافقین را در جاده منهدم کردند. هم زمان، نیروهای یگان های رزمی با فرماندهی قرارگاه نجف، در کوهستان ها جلوی دشمن را سد کردند و ضربات محکمی به منافقین زدند.
من هم وقتی خبر حمله دشمن را شنیدم، به سمت تنگه چهارزبر حرکت کردم. روز اول عملیات تمام شده بود که به لشکر ۳۲ انصارالحسین (ع) در ارتفاعات چهارزبر رسیدم.
هجوم مردم برای مقابله با منافقین
مردم با شنیدن حمله منافقین، غیرت دینی شان به جوش آمد و برای حضور در منطقه اعلام آمادگی کردند؛ همان گونه که پیش از عملیات کربلای ۴ با رجوع گسترده مردم به سپاه و یگان های رزم مواجه بودیم، در این مقطع هم شاهد موج گسترده مردم برای مقابله با دشمنان انقلاب بودیم.
بااینکه بنظر می رسید پس از پذیرش قطعنامه، کسی داوطلب اعزام به جبهه نشود، تا این خبر به مردم رسید که دشمن در غرب و جنوب به مرزهای ما حمله کرده است، بخصوص وقتی آگاه شدند که منافقین حمله کرده اند، با حضور بسیار بالا در یگان های رزم، به مقابله با دشمنان پرداختند.
در مرحله اول، رزمندگان اسلام با حضور بموقع و سریع در منطقه تنگه چهارزبر، معروف به مرصاد، جلوی پیشروی آنها را گرفتند، بعد هم نیروی هوایی و هوانیروز با حملات هوایی، نقش بسیار مؤثری در سرکوبی منافقین ایفا کردند.
یگان های زمینی سپاه همینطور با حضور جهادی نیروهای مردمی، مناطق جاده ای، کوهستانی و روستایی را در مرز ایران با عراق پاک سازی کردند.
عملیات مرصاد چهل وهشت ساعت بیشتر طول نکشید؛ چون صدام منافقین را گول زده و با خیال خام و بدون تدبیر، به سمت کرمانشاه روانه کرده بودند. به منافقین گفته بودند، کار نظامی لازم نیست، کار رژیم ایران تمام شده است!
یکی از اعضای اصلی منافقین در کرند، سخنرانی کرده بود که مردم، ما داریم حرکت می نماییم، سخنرانی بعدی را در کرمانشاه و بعد هم در تهران خواهیم داشت.
در نقشه هایی که از ماشین استیشن آنها به دست آمد، مسیر حرکت آنها تا تهران مشخص شده بود. فرماندهانشان هم به آنها خط می دادند که وقتی به تهران رسیدند، چه مکان هایی را باید منهدم کنند. عواملی هم در داخل به آنها گفته بودند که چه وقت وارد تهران شوند و چه محل هایی را بگیرند.
فکر می کردند که به همین سادگی است! وقتی با مقاومت و هجوم رزمندگان اسلام، شامل سپاه، ارتش و نیروهای بسیج روبرو شدند، عده زیادی از آنها کشته یا اسیر شدند و عده ای هم به عراق فرار کردند.
حقیقت اینست که آنها خیال داشتند کشور را تصرف کنند. الآن هم با همین تصورات می خواهند به مردم فشار بیاورند. هنوز آمریکایی ها حقیقت انقلاب اسلامی را نفهمیده اند؛ می گویند اگر به مردم فشار بیاوریم، مردم انقلاب را می شکنند.
منافقین در این عملیات خیلی زود شکست خوردند. ما حتی سه چهار روز بعد از عملیات، در دشت ها و بیابان های منطقه به دنبال پیدا کردن منافقین فراری بودیم. آنها وقتی در جاده به بن بست خوردند و زیر آتش شدید رزمندگان اسلام قرار گرفتند و محاصره شدند، به طرف کوهستان های اطراف منطقه فرار کردند و مخفی شدند.
فرماندهان ما همیشه در وضعیت های سخت کنار رزمندگان می ماندند و حتی شهید می شدند؛ ولی فرماندهان منافقین وقتی متوجه شدند دیگر نمی توانند کاری از پیش ببرند، نیروهای شکست خورده را در بیابان ها رها کردند و گریختند، که تعداد زیادی از آنها به اسارت درآمدند و کشته شدند.
مغزشویی منافقین
آنها در یک ستون، از مسیر اصلی تا گردنه ای که با رزمنده ها مواجه گشتند، پیش آمدند. بیشترین کشته را در همان گردنه دادند. ماشین های آنها متلاشی شده و خیلی از آنها اسیر شدند.
دفترچه یادداشت هایی از آنها به دست آمد. من هنوز سه تا از آن دفترچه ها را دارم؛ یکی دفترچه شعری در تعریف و تمجید از مسعود رجوی و تفکر او بود و یکی دیگر، در ارتباط با زندگی نامه دختری بود که در این عملیات کشته شد.
این دختر در بخشی از خاطراتش نوشته بود که حمله به ایران از نظر من قابل تحلیل نیست؛ اما چون رهبرم، مسعود، گفته، اطاعت کردم. این نشان داده است که بسیاری از منافقین برای کارهایشان به تحلیل منطقی نمی رسیدند.
در سازمان، تحلیل تا جایی اعتبار داشت که تدبیری از ناحیه رجوی نیامده باشد! من با خواندن این دفترچه غصه خوردم که چرا عده ای، احساسات پاک انسانی را به انحراف می کشند! چیزی که بعدها ما در گروههای داعشی دیدیم.
منبع: موحد علوی، علیرضا، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت عبدالله حاجی صادقی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، صص ۲۷۴، ۲۷۵، ۲۷۶، ۲۷۷، ۲۷۸
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب