چه کسی واژه اصولگرا را ابداع کرد؟
رئیس سابق بانک مرکزی و کاندیدای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به بیان ناگفته هایی از دوران حضور خود در صداوسیما پرداخت.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، بخشی از گفت وگوی مجله «آگاهی نو» با عبدالناصر همتی را در ادامه می خوانید:
موضوع دیگری که درباره شما وجود دارد بحث احمد توکلی و انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۲ است. می گویند آقای همتی که الآن در این انتخابات معترض سانسور فیلمش بود، خودش فیلم آقای احمد توکلی را سانسور کرد.
نه، من سانسور نکردم و به نظرم این نوع نقل مبحث هم ظلمی در حق من است. آن زمان من معاون سیاسی صداوسیما بودم. شورایی که راجع به تبلیغات و خبر انتخابات کاندیداها تصمیم گیری می کرد مرکب از دادستان کل کشور، وزیر کشور و رئیس صداوسیما بود. هر کدام از اینها نماینده ای تعیین کرده بودند؛ من نماینده صداوسیما بودم، آقای ایوبی نماینده وزیر کشور بود و دادستانِ کل کشور هم اختیارش را به رئیس صداوسیما داد و گفت هر تصمیمی بگیرید من قبول دارم و اصلاً در جلسه شرکت نکرد. در فیلم انتخاباتی آقای توکلی ایشان نکاتی را مطرح کرده بود که از نظر ما مبحث خاصی نبود اما آقای نوری بعنوان وزیر کشور مخالفت کرد. نماینده اش با ایشان تماس گرفت و آقای نوری اظهار داشت که این فیلم اشکال دارد و نباید پخش شود. وقتی که ایشان گفت اشکال دارد، یعنی عملاً از دو نفر یک نفر رأیش برگشت و ازاین رو نمی توانستیم آنرا پخش نماییم و با این که اعلام نموده بودیم در آن ساعت پخش می شود من به آقای ایوبی پیشنهاد دادم در جلسه با آقای توکلی صحبت نماییم و ایشان متنشان را قدری اصلاح کند؛ بنابراین اقای توکلی را دعوت کردیم اما آقای ایوبی باوجود قرار قبلی نیامد. دادستان کل کشور هم که نماینده ای نداشت. آقای توکلی آمد و دید که در جلسه فقط من هستم، ازاین رو این که گفتند فقط همتی تصمیم گرفت، این طور نبود. آنها در جلسه نیامدند و من را در مقابل کار انجام شده قرار دادند. مبحث را با ایشان در بین گذاشتم. آقای توکلی گفت من چیزی را تغییر نمی دهم. گفت فیلم همین است، می خواهید پخش کنید و نمی خواهید پخش نکنید.
محتوایش تند بود؟
به نظر من اصلاً تند نبود. من باردیگر با وزیرکشور صحبت کردم و گفتم اگرموافقت کنید پخش نماییم اما مخالفت کرد. بالاخره وزیر کشور، به عنوان مسئول برگزاری انتخابات گفت پخش نشود. متاسفانه رئیس صداوسیما هم در دسترس نبود و نتوانستم نظر تاییدی ایشان را بگیرم و پخش کنم. آن موقع موبایل نیامده بود. من نوار را در کشوی دفترم گذاشتم و اعلام کردیم که به سبب عدم تأیید شورا این فیلم قابل پخش نیست. من هم که نمی توانستم به تنهایی اجازه پخش بدهم. ساعت ۹ شب به منزل رفتم. مرحوم آقای میرمحمدی از دفتر آقای رئیس جمهور از راه پیجر تماس گرفت. از خانه به ایشان زنگ زدم، گفت آقای هاشمی می خواهند با شما صحبت کنند. آقای هاشمی به من اظهار داشت که چرا فیلم را پخش نکردید؟ معترض بود. گفتم وزیر کشور شما مخالف بودند. گفت کار درستی نبود و باید پخش می کردید، همین الآن بگویید پخش کنند. گفتم آقای هاشمی من الآن منزل هستم و ویدئو در کشوی من است، حداقل نیم ساعت طول می کشد که بروم به آنجا، گفت هر طور شده بروید و هر زمان رسیدید این فیلم را پخش کنید. گفتند اصلاً کار درستی نکردند. من هم گفتم آقای نوری وزیر شماست و اگر نظر شما بعنوان رئیس جمهور این است، این کار را انجام می دهم. وقتی رسیدم به سازمان، فیلم سینمایی درحال پخش بود. آن زمان آقای فریدزاده رئیس شبکه یک بود. گفت فیلم سینمایی تازه شروع شده، نمی توانیم فیلم سینمایی را قطع نماییم و فیلم انتخاباتی را پخش نماییم. یک ساعت طول کشید تا پس از فیلم سینمایی پخش گردید. ازاین رو این که می گویند همتی سانسور کرد درست نیست. مبحث این بود و من یکی از آن سه نفر بودم و نتوانستم تایید اعضای شورا را بگیرم و اگر آنها مخالفت نمی کردند حتما پخش می کردم.
اما آقای همتی، آن زمان کلاً رادیو و تلویزیون اجازه نقد آقای هاشمی را نمی داد. این حرف درست است؟
نه، این طور نیست. اتفاقاً نقد صداوسیما از دولت آقای هاشمی هم بود. چه در زمان آقای میرحسین موسوی و چه دوره آقای هاشمی، دولت را نقد می کردیم و بعضی اوقات با آنها اختلاف نظرهای خیلی جدی داشتیم اما نقدهایمان تخریبی نبود. این را قبول دارم و هنوز هم معتقدم که صداوسیما نباید نقد تخریبی کند اما این طور نبود که نقد جدی نکنیم. به طور مثال دوره آقای هاشمی میزگردی در صداوسیما برگزار شد که من بعنوان معاون سیاسی در آن شرکت و آنرا اداره کردم. سه جلسه بود که آقای عادلی و مرحوم نوربخش در آن شرکت کردند. جلسه راجع به سیاست توزیع ارز (همان سهمیه های ۵ هزار دلاری) بود. آنجا محکم نقد کردم و حتی آقای هاشمی از اعضای دولت گله کرده بود که چرا نتوانستید پاسخ بدهید و.... چنین نقدی انجام شد. امکان دارد آن مصاحبه الآن در آرشیو موجود باشد. این طور نبود که هیچ نقدی نباشد اما شرایط آن زمان با شرایط کنونی بسیار متفاوت می باشد. در کشور وحدت وهماهنگی قوی تری بود؛ دولت، مجلس، نهادهای حاکمیتی و... در یک مسیر بودند و اگر نقد می کردیم به کسی برنمی خورد. الآن شرایط متفاوت می باشد و نقد به معنای مخالفت یک مجموعه با مجموعه های دیگر است و عملاً نقد شما بعنوان تخریب و اقدام سیاسی تفسیر می شود.
حضورتان در ستاد تبلیغات جنگ به واسطه مسئولیتتان در صداوسیما بود؟
بله. رئیس ستاد تبلیغات جنگ دکتر کمال خرازی بود که آن زمان رئیس خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) بود و از سوی ستاد فرماندهی کل قوا منصوب شده بود. در صداوسیما، معاون سیاسی مسئول تبلیغات جنگ بود. در معاونت سیاسی، وقتی وظایف مدیریت واحد مرکزی خبر و پخش اخبار را انجام می دادم در بسیاری از جلسات تبلیغات جنگ، چه در جبهه و چه داخل صداوسیما شرکت می کردم. بسیاری از موارد بود که به طور جدی حضور داشتم. حتی زمان عملیات ها در قرارگاه ها حضور داشتم تا بتوانیم به موقع و حین عملیات تبلیغات را هماهنگ نماییم و اطلاع رسانی مناسب داشته باشیم. عمده تبلیغات جنگ هم از کانال معاونت سیاسی می گذشت. در صداوسیما حتما اخبار سیاسی باید در قالب سیاستگذاری معاونت سیاسی پخش شود. همه شبکه ها باید بخش سیاسی را با معاونت سیاسی هماهنگ کنند. خب طبیعی بود که تبلیغات جنگ که بخش مهم آن در صداوسیما بود زیرمجموعه معاونت سیاسی باشد.
شما تا سال ۱۳۷۳ در صداوسیما بودید؟
من تا فروردین ۷۳ در صداوسیما بودم؛ در دوره دوم ریاست آقای علی لاریجانی. در دوره اول ما با ایشان وارد بخش خبر شدیم، ۱۳ سال بعد برای دومین بار که رئیس صداوسیما شد، یک هفته بعد خدمت ایشان رفتم، گفتم آقای لاریجانی اگر اجازه بدهید من به رشته تخصصی خودم برگردم. ایشان گفت نه، حتما باشید. گفتم مطمئنم شاید شما نتوانید از من حمایت و پشتیبانی لازم را بکنید. معاون سیاسی باید اختیار کامل داشته باشد و رئیس سازمان باید تصمیماتش را قبول داشته باشد و از او پشتیبانی کند.
خودتان را آن زمان به اصطلاح چپ می دانستید؟
خودم را چپ نمی دانستم. درمقابل جناح راست، بقیه چپ تلقی می کردند. یک نکته هم خوب است بگویم. این واژه اصولگرایان را ما در بخش خبر بنیانگذاری کردیم. دولت آمریکا بویژه ژنرال هیگ وزیرخارجه وقت آمریکا مدام از اسلامگرایان بعنوان بنیادگرایان یا فاندامنتالیسم یاد می کرد و در واقع بار منفی سیاسی داشت. تصمیم گرفتیم از آن پس در ترجمه خبر از لفظ «اصولگرایان» به جای بنیادگرایان استفاده کنیم؛ بنابراین بتدریج در داخل جریانی که بعنوان راست مشهور بود به اصولگرایان تغییر نمود. در صداوسیما هم آقای لاریجانی در دور دوم حمایت اصولگرایان را داشت.
یعنی به این راحتی نمی توانستید با آقای لاریجانی همکاری کنید؟
بنظرم رسید در مجموع ادامه کار با ایشان باوجود نظر مثبتی که نسبت به من داشتند در سطح معاون سیاسی مقدور نیست.
شما خط امامی تلقی می شدید؟
این را هم می گفتند. من همواره مشی مستقل داشتم. دلیلم برای عدم ادامه مسئولیت در دوره جدید آقای لاریجانی این بود که آقای محمد هاشمی در مدیریت از مدیرانش حمایت جدی می کرد. از طرفی معاونت سیاسی کار بسیار سختی است. آن هم در شرایط اول انقلاب، اگر ایشان پشتیبانی نمی کرد معاون سیاسی هم نمی توانست کار کند چونکه فشارهای بیرونی بسیار زیاد بود. آقای هاشمی اختیارات داده بود و حمایت و پشتیبانی هم داشت اما به آقای لاریجانی گفتم که امکان دارد شما حمایت کنید اما مطمئنم که فشار زیادی وارد خواهد شد. آقای هاشمی دیدگاه های من را در اداره حوزه سیاسی قبول داشت بنا بر این گفتم اجازه بدهید من بروم. گفت نه، گفتم من دیگر نمی توانم معاون سیاسی باشم. گفت پس معاون برون مرزی باشید. گفتم بعد از معاونت سیاسی باید رئیس صداوسیما شد. بعد از آن که نمی روم معاون برون مرزی شوم، این برای من تنزل جایگاه است. آقای لاریجانی با من رفاقت داشت البته هنوز هم رفیق هستیم اما آن زمان دیدگاه های سیاسی تا حدودی فرق داشت. هر چند الآن دیدگاه های سیاسی بنده با آقای لاریجانی در خیلی مسائل سیاسی اقتصادی و بین المللی نزدیک است. طبیعی هم هست. به مرور زمان دیدگاه ها تغییر می کند.
ایشان یک مقدار این طرف آمدند و شما هم یک مقدار به آن سمت حرکت کردید.
بله، ایشان بنظرم بیشتر. آقای لاریجانی اظهار داشت که من معاونت بی الملل و برون مرزی را ادغام می کنم و شما هر دو سمت را بر عهده بگیرید. گفتم نه، من قانع نمی شوم. من احتمال می دهم نتوانم کار کنم، خصوصا که می خواهم در عرصه اقتصاد که رشته تخصصی ام هست فعالیت کنم. ازاین رو اجازه بدهید من بروم. بنابراین به جای من آقای حسین محمدی از معاونین فعلی دفتر رهبری را به معاونت سیاسی منصوب نمود. آقای مرتضی محمدخان وزیر وقت اقتصاد تا شنید از صداوسیما خارج می شوم فوراً به من اطلاع دادند که اگر ریاست کل بیمه مرکزی را می پذیرید، شما را معرفی کنم. صحبت کردیم و به توافق رسیدیم. ایشان من را به دولت معرفی نمود و بلافاصله بعد از صداوسیما بعنوان رئیس کل بیمه مرکزی منصوب شدم و با سه دولت کار کردم یعنی بیشتر از ۱۲ سال و ۳ دوره ریاست جمهوری در بیمه مرکزی بودم. ۳ سال و نیم در دوره آقای هاشمی، ۸ سال دوره آقای خاتمی و ۶ ماه هم در دولت آقای احمدی نژاد. خوشبختانه بخاطر طولانی شدن دوره مسئولیتم در بیمه تحولات خوبی از نظر توسعه نفوذ بیمه، روابط بین المللی بیمه، تحقیقات، خصوصی سازی در بیمه و توسعه شبکه فروش انجام گرفت.
در واقع مشکل شما تردید در ادامه حمایت رئیس سازمان صداوسیما از معاون سیاسی در دوره آقای لاریجانی بود.
من همیشه معتقدم در صداوسیما معاونت سیاسی و مدیریت خبر باید تعیین کننده باشد یعنی عملکردش حتی الامکان باید در یک چارچوب مشخص شده بر مبنای تشخیص خودش باشد. موارد و فکت های زیادی به عنوان خاطره دارم که ان شاءالله یک روز اگر لازم شد بیان می کنم. من خاطرم هست آقای ادوارد شواردنادزه، وزیر خارجه شوروی پاسخ گورباچف به پیام امام را آورد. خیلی ها فیلم کامل این جلسه را ندیدند اما من فیلم کامل را دیدم. این طور بود که امام وارد جلسه شدند و نشستند و ایشان هم آغاز به خواندن پیام کرد که مفصل بود. امام بلند شدند و گفتند اصلاً نفهمیدند من چه گفتم، من منظور دیگری داشتم و می خواستم دریچه ای برای ایشان باز کنم، اصلاً متوجه نشدند که من چه گفتم و بدون این که دست بدهند و خداحافظی کنند جلسه را ترک کردند. مرحوم حاج احمدآقای خمینی تلفنی اظهار داشت که این فیلم را کامل پخش کنید، گفتم نمی گردد این را کامل پخش کرد، شاید پخش آن در روابط سیاسی اثر منفی داشه باشد. تشخیص من بود و به نظرم آمد که صلاح نیست کامل پخش شود. من و حاج احمدآقا با هم اختلاف نظر پیدا کردیم و قرار شد حکمیت را نزد امام ببرند. گفتم شما حکمیت را ببرید و هر چه امام فرمودند ما عمل می نماییم. ایشان رفت و یک ربع بعد به من زنگ زد، گفت هر کاری که دلتان خواست بکنید. گفتم چطور؟ گفت من به امام گفتم که آقای همتی چنین نظری دارند و من نظرم این است، امام فرمودند که من به مصلحت خودم عمل کردم، بگویید صداوسیما هر چه صلاحدید خودشان است عمل کنند؛ یعنی دست ما را باز گذاشت و ما به صورت تک باند پخش کردیم؛ یعنی تصویر را پخش کردیم و متنی هم روی آن خواندیم بدین مضمون که امام از پیام رهبر شوروی تشکر کردند.
شاید اتفاقات آینده صداوسیما مانند پخش برنامه «چراغ» و «هویت» نشان داد که تصمیم شما برای ترک سازمان درست بوده، یعنی حس می کردید که جهت ها درحال تغییر است.
عرض کردم من تغییر را احساس می کردم. بالاخره یک فرد سیاسی می تواند درک کند که روند درحال تغییر است.
منبع: هنر شهر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب