تسلیت هایی برای درگذشت میرعابدین كابلی
به گزارش هنر شهر جامعه دیرینه شناسی و میراث فرهنگی ایران در پیام هایی درگذشت میرعابدین کابلی را تسلیت گفتند.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، محمدحسن طالبیان ـ معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ درگذشت میرعابدین کابلی از مفاخر و استادان پیشکسوت دیرینه شناسی ایران با نزدیک به نیم قرن حضور موثر و فعال در عرصه های پژوهش، آموزش و فعالیتهای میدانی دیرینه شناسی را تسلیت گفت و نوشت: با نهایت تاسف جامعه و خانواده میراث فرهنگی در سال جدید بار دیگر در سوگ یکی دیگر از مفاخر علمی و خدمتگزار خود نشست. خبر درگذشت استاد فرهیخته و پیشکسوت دیرینه شناسی و میراث فرهنگی، شادروان میرعابدین کابلی بعد از یک دوره بیماری سخت در آغازین روزهای فصل رویش و بالندگی به دنبال در گذشت یکی دیگر از استادان مرمت کشور در سال جدید باعث تاثر و تاسف عمیق شد.
استاد کابلی همچون باستان شناسان پرکار عرصه علم و فرهنگ با بیشتر از چهار دهه فعالیت در حوزه پژوهش و آموزش بود که از اولین سالهای حضورش در سال ۱۳۵۱ در مرکز دیرینه شناسی ایران و بعد از آن در سال ۱۳۶۷ در سازمان وقت میراث فرهنگی و سپس در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری علاوه بر مسؤولیت های خطیر پژوهشی و مدیریتی در ستاد سازمان وقت، با شرکت در خیلی از جستجوهای دیرینه شناسی و فعالیتهای میدانی بعنوان سرپرست کاوش یا دیرینه شناس دستاوردهای علمی درخور توجهی را به جامعه دیرینه شناسی و علمی کشور تقدیم کرده بود.
شرکت در جستجوهای هفت تپه خوزستان، جستجوهای ابوفندوا در خوزستان، جستجوهای شهداد کرمان در سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ و ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ و ۱۳۷۳ بعنوان باستان شناس، سرپرست و معاون هیأت، بررسی های هلیلان در ایلام، بعنوان سرپرست مشترک هیأت در سال ۱۳۵۳، جستجوهای تپه یحیی کرمان (پیش از تاریخ)، جستجوهای تپه حصار دامغان (پیش از تاریخ)، جستجوهای شوش خوزستان (پیش از تاریخ) بعنوان نماینده مرکز باستان شناسی، جستجوهای سنگ سیاه برازجان (هخامنشی) بعنوان دیرینه شناس و نقشه بردار، جستجوهای تپه جلدو در خرم آباد لرستان (پیش از تاریخ، ایلامی، ایلامی نو) بعنوان سرپرست هیأت، جستجوهای ارجان بهبهان (ایلامی نو)، جستجوهای شوش (هخامنشی، پارتی، اسلام) بعنوان سرپرست هیأت در سالهای ۱۳۶۲، ۱۳۶۳، ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵، تعیین حریم محوطه باستانی شهداد کرمان بعنوان سرپرست، جستجوهای ارجان خوزستان (ایلامی نو) بعنوان سرپرست هیأت، بررسی محوطه باستانی قمرود در قم بعنوان سرپرست هیأت در سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۳ و... همچون فعالیتهای میدانی این دیرینه شناس فرهیخته و پرکار است که نتایج دستاوردهای آن در خیلی از همایش ها و نشست های علمی در چارچوب مقاله و سخنرانی عرضه شده است.
علاوه بر تلاش ها و فعالیتهای پرارزش دیرینه شناسی و معرفی شایسته محوطه های بسیار بااهمیت ایران، استاد کابلی مدیریت مسئولانه سایت هایی چون شوش و هفت تپه را هم در دوره طولانی بر عهده داشت و کار حفاظت و مرمت و آموزش به جوانان را توامان انجام می داد. ازاین رو دکتر کابلی در حوزه پژوهش و حفاظت و مرمت جزو پیشکسوتان دلسوز عرصه میراث فرهنگی بود که تکرارشدنی نیست.
ضایعه درگذشت این استاد فرهیخته را به جامعه میراث فرهنگی و دیرینه شناسی کشور، همکاران و شاگردان او و فرهنگ دوستان تســـلیت عرض کرده و از درگاه خداوند متعال برای آن مرحوم رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر و شکیبایی مسألت دارم. روحش شاد.
انجمن علمی دیرینه شناسی ایران هم درگذشت استاد میرعابدین را تسلیت گفت. در پیام این انجمن آمده است: از دست دادن استادی خوش قلب، مهربان و تأثیرگذار که به روایت دوستان نزدیکش، تاریخ شفاهی دیرینه شناسی ایران بود، ضایعه ای ناگوار برای دیرینه شناسی ایران و فرهنگ دوستان این سرزمین است.
استاد میرعابدین کابلی، پیشکسوت دیرینه شناسی ایران، بیشتر از ۵۰ سال از عمر خویش را در راه آموزش و پژوهش دیرینه شناسی ایران سپری نمود. او که در سال ۱۳۲۲ در شهرستان بابل زاده شده بود، بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در این شهرستان، در سال ۱۳۴۳ وارد دانشگاه تهران شد و با باستان شناسان بنامی چون شادروان دکتر مسعود آذرنوش و حسین بختیاری هم دوره بود. شادروان کابلی مدرک کارشناسی خویش را در رشته دیرینه شناسی در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه تهران دریافت کرد. کابلی بعد از گذراندن خدمت سربازی، در سال ۱۳۵۰ خورشیدی به استخدام اداره کل دیرینه شناسی درآمد و سرپرستی فعالیتهای مهم و تأثیرگذاری در حوزه فرهنگ و تمدن ایران زمین را بر عهده داشت. جستجوهای دیرینه شناسی در شهداد، هفت تپه، ابوفندوا، شوش و قره تپه قمرود و بررسی های میدانی در شمال خراسان و درّه هلیلان از مهم ترین فعالیتهای میدانی ایشان در سالهای پیش و بعد از انقلاب اسلامی ایران بود.
او در بین باستان شناسان به حسن خلق شهره بود و در عین جدیت در سیما و ظاهر، شخصیتی شوخ طبع و طناز داشت. هم کلامی با او، برای خیلی از باستان شناسان دلنشین بود و کیست که خاطرات شیرین هم کلامی با او را فراموش کند.
سرانجام بعد از تحمل بیماری کلیوی، در دوازدهمین روز از بهار سال ۱۴۰۰ هجری خورشیدی، خزان عمر این استاد فرزانه در سن ۷۸ سالگی فرارسید و در زادگاه خود بابل، جان به جان آفرین تسلیم کرد و به دوستان آسمانی اش پیوست.
رئیس و اعضای هیأت مدیره انجمن علمی دیرینه شناسی ایران، ضایعه فقدان این استاد فرهیخته را به خانواده و بخصوص خاندان محترم ایشان، پیشکسوتان، دانشجویان و جامعه علمی دیرینه شناسی ایران و کلیه فرهنگ دوستان ایران عزیز تسلیت عرض می کند.
همینطور اکبر افتخاری ـ مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری ـ در پیامی برای درگذشت میرعابدین کابلی نوشته است: درگذشت باستان شناسِ گرانقدر و پیشکسوت، زنده یاد میرعابدین کابلی که عمری را وقف شناختن و شناساندن تاریخ و تمدن میهن عزیزمان کرد، ضایعه ای ناگوار برای همه دوستدارانِ فرهنگ ایران زمین، بخصوص جامعه بازنشستگان کشوری است.
همچنان که نائل شدن به افتخار بازنشستگی، آخر کوشش های پربهای وی در عرصه دیرینه شناسی نبود، مرگ نیز، نام و یادش را از ذهن دوستدارانش محو نخواهد کرد و میراثی که با سال ها کاوش در محوطه های باستانی فراهم آورد، جاودانه خواهد ماند.
از سوی خود و جامعه بازنشستگان کشوری، فقدان مرحوم کابلی را به خانواده ایشان و خانواده بزرگ دیرینه شناسی ایران تسلیت می گویم.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب