به مناسبت زادروز پرویز كلانتری، هنرمند نقاش و گرافیست
او به روباه و زاغ و چوپان دروغگو جان بخشید
او را بعنوان خالق ایرانی ترین نقاشی ها و تصویرسازی ها در هنر معاصر ایران می شناسند؛ هنرمندی که به خیلی از داستان های خاطره انگیز دوران مدرسه از «روباه و زاغ» گرفته تا «چوپان دروغگو» رنگ بخشید و از طرفی با خلق تصاویری از معماری های سنتی ایران، رد پای خاطره انگیری از خود در دنیای هنر به جا گذاشت.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، پرویز کلانتری، نقاش، تصویرگر، انیماتور و داستان نویس، یکم فرودین ۱۳۱۰ در زنجان به دنیا آمد. آثارش را بر پایه مولفه های بصری هنری ایرانی خلق می کرد، با این تفاوت که به جای توجه به خصیصه های هنر قاجاری و سنتی، به زندگی اقوام و معماری ایرانی توجه کرد و در آثارش زیست مردم روستایی را به تصویر کشید.
یکی از مهم ترین خصوصیت های آثار کلانتری استفاده از خاک در کارهایش بود. البته در نقاشی معاصر ایران بعضی از هنرمندان دیگر هم همچون مارکو گریگوریان و غلامحسین نامی هم از خاک، گل و کاه گل استفاده می کردند؛ اما کلانتری جزو آن دسته از هنرمندانی بود که نگاهی دوره ای به این سبک نداشت و همیشه در این راه قدم برداشت.
معماری و ابنیه تاریخ، رسوم ایرانی، زندگی های روستایی، اسطوره های ایرانی، سقاخانه ها، داستان های عامیانه و اقوام ایرانی از مهم ترین مضامین بودند که کلانتری در نقاشی هایش به آنها می پرداخت. هرچند که در این میان بعضی از منتقدان هنر اعتقاد دارند که نقاشی های کلانتری را باید فارغ از ظاهرشان مورد بررسی قرار داد؛ چونکه آنچه کلانتری در کوشش برای نشان دادن است معماری های زیبای سنتی ایرانی نیست، بلکه معنویت و روح آنهاست. در واقع کلانتری به چیزی فراتر از فرم اشاره می کرده و به دنبال خلق سرزمینی آرمانی و در آرامش بوده است.
کلانتری سال ۱۳۳۰ در رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران قبول شد و در سال ۱۳۳۱ برای کار به انتشارات «فرانکلین» رفت و به کار تصویرگری مشغول شد. او که از سال ۱۳۳۴ در همین انتشارات تصویرگری کتاب های درسی را هم شروع کرده بود، در سال ۱۳۳۵ تصاویر ماندگاری برای کتاب های درسی خلق کرد که جزو خاطره انگیزترین تصاویر کتاب های دوران مدرسه به حساب می آیند.
«روباه و زاغ»، «چوپان دروغگو»، «حسنک کجایی» و «میهن خود را نماییم آباد» همچون داستان هایی هستند که با تصویرگری های پرویز کلانتری رنگ گرفتند و ماندگار شدند.
کلانتری که همچون هنرمندان پرکار بود و علاوه بر قلمو، دست به قلم هم برد و کتاب های زیادی را از خود به یاد گذاشت، ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۵ بعد از تحمل دروه ای بیماری دار فانی را وداع گفت.
منبع: هنر شهر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب