مهر سیمرغ ۳۸- شماره ششم؛
نیمه نخست فجر ۳۸ چگونه گذشت؟
به گزارش هنر شهر جشنواره سی وهشتم فیلم فجر با به پایان رسیدن روز پنجم اكران فیلم ها، از نیمه گذشت؛ در این پنج روز اما كدام فیلم ها فراتر از انتظار ظاهر شدند و كدام فیلمسازان ناامیدمان كردند؟
خبرگزاری مهر -گروه هنر: «مهر سیمرغ» عنوان بسته خبری-تحلیلی روزانه ای است كه به مرور متن و حاشیه سی وهشتمین جشنواره فیلم فجر می پردازد.
هر روز بامداد می توانید با «مهر سیمرغ ۳۸» در جریان آخرین تحولات بزرگ ترین رویداد سینمایی كشور قرار بگیرید.
امروز پنجشنبه ۱۷ بهمن ماه و هم زمان با ششمین روز اكران فیلم های سی وهشتمین جشنواره فیلم فجر، با شماره ششم «مهر سیمرغ ۳۸» همراه شوید.
چهره روز؛ مجید مجیدی
اینكه چهره معتبری همچون مجید مجیدی در سلسله گزارش های در رابطه با مهمترین رویداد سینمایی كشور، تبدیل به «چهره روز» شود، اصلاً اتفاق غیرمنتظره ای نیست اما ای كاش این انتخاب را نه در شرایط فعلی كه به بهانه درخشش «خورشید» و روایت بازخوردهای رونمایی از تازه ترین ساخته سینمایی او انجام می دادیم؛ كدام شرایط؟ بخوانید..
فیلم سینمایی «خورشید» ساخته مجید مجیدی، قبل از رونمایی تبدیل به مورد خاص، عجیب و تأسف برانگیز سی وهشتمین جشنواره فیلم فجر شده است؛ فیلمی كه منتظر بودیم، ۱۲ سال بعد از حضور «آواز گنجشك ها»، آنرا بهانه نوشتن از اهمیت بازگشت یك فیلمساز مهم به جشنواره فجر قرار دهیم و البته بعد از رونمایی به بحث و بررسی درباره «متن» آن بپردازیم، اما با بی تدبیری و عملكرد غیرشفاف دبیرخانه جشنواره، تبدیل به یك «حاشیه» برای «فجر ۳۸» شده است!
اصرار به پذیرش فیلم ناتمام مجید مجیدی برای حضور در جدول اكران جشنواره سی وهشتم، عدم اطلاع رسانی شفاف درباره علل تأخیر در رونمایی از فیلم در سینماهای مردمی، انتشار اطلاعیه ای مبهم درباره راه پیدا كردن فیلم «پسركشی» بعنوان نخستین فیلم رزروی هیأت انتخاب و همزمان اعلام آمادگی برای اكران فیلم مجیدی به محض «آماده شدن» و بالاخره سكوت در مقابل اطلاع رسانی مجازی درباره رسیدن فیلم به جشنواره و رونمایی در سینماهای مردمی به وضوح نشان دهنده فرآیندی است كه بیشتر از هر چیز دیگر فیلم مهم یكی از فیلمسازان معتبر را قربانی فضاسازی رسانه ای مدیران فجر كرده است!
برخلاف اطلاع رسانی روز گذشته، فیلم مجید مجیدی شب گذشته هم به اكران در سینماهای مردمی نرسید و همچنان در سئانس های این فیلم، فیلم «پسركشی» روی پرده می رود. همزمان با این اتفاق روابط عمومی فیلم «خورشید» هم روز گذشته از مخاطبان جشنواره ای كه به امید تماشای این فیلم یكی از سری بلیت های ۱۰ روزه جشنواره فجر را خریداری نموده بودند، خواست تا سری بلیت خویش را حفظ كنند و تا در زمانی كه «متعاقباً اعلام می شود» با همان بلیت ها بتوانند به تماشای فیلم بنشینند.
فارغ از اطلاع رسانی ناقص و عملكرد غیرشفاف مسؤلان جشنواره فیلم فجر اما سكوت مجید مجیدی بعنوان نویسنده، تهیه كننده و كارگردان «خورشید» در قبال این اتفاق هم به حواشی دامن زده است. كارگردانی كه همین هفته گذشته به واسطه اطلاع رسانی ناقص یك رسانه چینی، ناگزیر به تكذیب یك خبر درباره انگیزه اش برای ساخت فیلمی درباره «كرونا» شد، اما گویی هنوز رسانه های داخلی را محرم نمی داند و فارغ از بازی رسانه ای مدیران جشنواره، پاسخ این سوالات را شفاف اعلام نمی كند؛ بالاخره «خورشید» به جشنواره فجر سی وهشتم می رسد؟ اگر فیلم آماده نبوده، چه كسی اصرار به پذیرش فراقانونی آن در بخش اصلی جشنواره داشته است؟ با عنایت به از دست رفتن فرصت حضور این فیلم در رأی گیری آرای مردمی و غیرقانونی بودن داوری آن از جانب هیأت داوران به واسطه ۲۳ فیلمه شدن، آثار بخش «سودای سیمرغ»، چه اصراری به «رساندن» فیلم به نیمه دوم جشنواره است؟
فیلم روز؛ روز بلوا
«فساد اقتصادی» احتمالاً یكی از داغ ترین سوژه هایی است كه در فیلم های سال جاری جشنواره فیلم فجر می توانست موردتوجه مخاطبان قرار بگیرد. «روز بلوا» به كارگردانی بهروز شعیبی و از محصولات سازمان سینمایی «اوج» یكی از شاخص ترین فیلم هایی بود كه می دانستیم مقرر است با همین سوژه روی پرده برود و همین اندازه هم كافی بود تا برای رونمایی از آن كنجكاو باشیم.
فیلم روایت یك روحانی استاد دانشگاه است كه در كنار فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی، دستی هم برآتش اقتصاد دارد. ایراد یك افترا از جانب مراجع قضائی این روحانی مشهور را با چالش هایی اساسی مواجه می كند و فیلم در واقع روایت عبور این كاراكتر اصلی از دامنه این چالش ها و حواشی است.
بهروز شعیبی كه با نخستین تجربه كارگردانی اش در سینما یعنی «دهلیز» موردتحسین قرار گرفته بود، در ادامه راه «سیانور» و «داركوب» را در دوفضای كاملاً متفاوت از تجربه نخستش كارگردانی كرد تا ثابت كند اهل تجربه كردن و حتی ریسك است.
«روز بلوا» چالش تازه ای برای این كارگردان جوان بود اما برپایه بازخورد اصحاب رسانه بعد از رونمایی از این فیلم در پردیس سینمایی ملت، بنظر می رسد نتوانسته است از این چالش با موفقیت كامل عبور كند.
فیلم «روز بلوا» مانند چند فیلم دیگر جشنواره سی وهشتم، برخلاف سوژه جسورانه اش، پرداختی محافظه كارانه دارد و همین مساله سبب خنثی شدن و بی تاثیر ماندن فیلم در مواجهه با مخاطب شده است.
بازی بابك حمیدیان در نقش یك روحانی از اتفاقات خوب فیلم است اما به سبب تعدد شخصیت های بلاتكلیف و بعضاً بازی های نه چندان مناسب در پیرامون این كاراكتر، مخاطب امكان همراهی با «عماد» را هم از دست می دهد و این مساله هم در لیست علل ناكامی فیلم مزید بر علت های قبل شده است.
نكته روز؛ ترین های نیمه نخست
با احتساب ۱۰ روز اكران فیلم های جشنواره در سینماهای كشور، شب گذشته و با آخر پنجمین روز اكران فیلم ها می توان حكم به عبور جشنواره سی وهشتم فیلم فجر از نیمه نخست داد؛ نیمه ای كه در پردیس سینمایی ملت، ۱۵ فیلم از كارگردانان سینمای ایران برای اصحاب رسانه به نمایش درآمد و هر یك بازخوردهای متفاوتی را تجربه نمود.
در بازخوانی نیمه نخست جشنواره سی وهشتم و برمبنای واكنش عمومی اصحاب رسانه در پردیس سینمایی ملت می توان ترین های جشنواره تا به اینجا را اینگونه لیست كرد؛
تأثیرگذارترین فیلم ها: در بین ۱۵ فیلم به نمایش درآمده در ۵ روز گذشته در پردیس سینمایی ملت، بدون شك فیلم سینمایی «درخت گردو» به كارگردانی محمدحسین مهدویان، تأثیرگذارترین فیلم بوده است. فیلمی با روایتی عریان و بی رتوش از فاجعه بمباران شیمیایی سردشت در سال ۶۶ كه به شدت مخاطب را با فضای احساسی خود درگیر و با چشمان تر از سالن به بیرون بدرقه می كند. فیلم سینمایی «شنای پروانه» به كارگردانی محمد كارت هم به سبب روایت صریح و مستقیم از زندگی گروهی از ساكنان جنوب شهر كه به نام «اراذل و اوباش» می شناسیم، از فیلم های تأثیرگذار و البته تحسین شده نیمه نخست جشنواره بود. البته هر دو فیلم «درخت گردو» و «شنای پروانه» از نظر پرداخت سینمایی، قهرمان پردازی و روایت داستان، با انتقاداتی هم مواجه بودند.
ویژه ترین فیلم ها: «روز صفر» به كارگردانی سعید ملكان و «آن شب» به كارگردانی كوروش آهاری را می توان ویژه ترین فیلم های نیمه نخست جشنواره دانست. دو فیلمی كه البته هر دو منتقدان بسیاری هم در بین اصحاب رسانه و منتقدان داشتند اما نمی توان كتمان كرد كه از منظر سینمایی تجربه هایی ویژه برای سینمای ایران هستند. «روز صفر» در زمینه فیلم های تریلر و اكشن مختصات تازه ای از یك قهرمان سینمایی را در بستر یك ماجرای امنیتی به تصویر درآورد و فیلم «آن شب» در ژانر كمتر تجربه شده و همچنان فقیر «وحشت» در سینمای ایران، استانداردهای تازه ای را خلق كرد و به پلی برای ثبت تجربه های موفق تر در ادامه مسیر این ژانر فراموش شده در سینمای ایران تبدیل شد.
غیرمنتظره ترین فیلم ها: «آبادان یازده ۶۰» و «ارتش سری» را می توان غیرمنتظره ترین فیلم های جشنواره تا به اینجا دانست؛ البته غیرمنتظره به سبب فاصله بعیدی كه هر دو با انتظارات به وجود آمده قبل از رونمایی داشتند! «آبادان یازده ۶۰» به كارگردانی مهرداد خوشبخت تنها فیلم دفاع مقدسی و تنها فیلم اقتباسی جشنواره سال جاری بود كه با عنایت به ظرفیت بالای ایده انتخابی و البته حمایت سازمان «اوج» بعنوان سرمایه گذار، انتظار می رفت یكی از فیلم های ویژه جشنواره سال جاری باشد اما از شدت معمولی بودن، نهایت توانست استانداردهای یك تله فیلم را به دست آورد و بعید است بعدها در اكران عمومی هم شانسی برای استقبال مخاطب داشته باشد. «خوب، بد جلف ۲؛ ارتش سری» به كارگردانی پیمان قاسم خانی هم تنها فیلم كمدی جشنواره سال جاری بود كه به استناد قسمت اولش هم انتظار بالایی از آن داشتیم اما ضعف عجیب در خلق موقعیت های تازه كمدی و مهم تر از آن فیلمنامه چندپاره و بلاتكلیفی كه حتی «پایان» هم ندارد، فیلم را به یكی از غیرمنتظره ترین فیلم های جشنواره تا به اینجا تبدیل كرد!
پرانتقادترین فیلم ها: فارغ از ابعاد سینمایی، از منظر محتوا و داستان دو فیلم «قصیده گاو سفید» و «دوزیست» بیشترین بازخورد منفی و انتقادی را در سینمای رسانه تجربه كردند. فیلم اول به كارگردانی بهتاش صناعی ها هرچند موافقان و حامیان پروپاقرصی پیدا كرد كه به سبب ارتباط داستانش با «خطای انسانی» انتخاب سوژه آنرا یك امتیاز می دانستند، اما هم زمان به واسطه زاویه نگاهش به قانون قصاص و فرایند اجرای حكم اعدام در دستگاه قضائی اسلام، از جانب برخی مورد نكوهش جدی قرار گرفت. فیلم «دوزیست» اما اساساً از تولیدات گیشه ای سینما در سال های اخیر محسوب می شد و از نظر محتوایی چندان قابل مباحثه نبود، اما زاویه نگاه فیلم به ارتباط انسان ها و به خصوص پرداخت عجیب شخصیت های «زن» در فیلم كه غالباً نگاهی ابزاری به آنها می شد، به شدت مورد انتقاد طیفی از اصحاب رسانه قرار گرفت.
ناامیدكننده ترین فیلم ها: «سه كام حبس» سامان سالور كه از بداقبالی جشنواره سی وهشتم بعنوان فیلم افتتاحیه هم انتخاب شده بود، در همان سئانس اول جشنواره حكم آب سردی را بر تب و تاب اصحاب رسانه برای آغاز یك جشنواره متفاوت داشت. فیلمی معمولی كه البته نمی توان آنرا خیلی پایین تر از سطح استاندارد فیلم های معروف به «اجتماعی» در سال های اخیر دانست اما به سبب بی تناسبی با سئانس افتتاحیه جشنواره، بازخوردهای مناسبی از جانب اصحاب رسانه نگرفت. روز اول كه با «سه كام حبس» شروع شده بود، با «عامه پسند» سهیل بیرقی به پایان رسید كه حتی برای علاقمندان فیلم های قبلی این فیلمساز هم یك ناامیدی تمام عیار بود.
دیگر فیلم های اكران شده در نیمه نخست كه در این بازخوانی اشاره ای به آنها نشد را می توان فیلم های متناسب با استانداردهای همیشگی جشنواره فیلم فجر دانست كه نه امید ویژه ای خلق كردند و نه تبدیل بهانه ای برای ناامیدی از سینمای ایران شدند! هنوز پنج روز تا آخر ماراتن رونمایی از تازه ترین تولیدات سینمای ایران در جشنواره سی وهشتم فیلم فجر باقی است و ۱۳ فیلم دیگر مقرر است در پردیس سینمایی ملت به نمایش درآید. باید دید لیست امیدواری ها و ناامیدی های ما برای سال آینده سینمای ایران، در نیمه دوم این جشنواره چه تغییری خواهد نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب