در قالب یك یادداشت منتشر شد؛
نگاهی به کنسرت نمایش کوچه عاشقی
به گزارش هنر شهر، کنسرت نمایش کوچه عاشقی در عین به تصویر کشیدن داستانی عاشقانه در خلال روایت داستانش به مضامین اجتماعی و فرهنگی هم می پردازد.
به گزارش هنر شهر به نقل از مهر، کنسرت نمایش «کوچه عاشقی» به نویسندگی و کارگردانی جلال الدین دری اینروزها در ایوان عطار کاخ سعدآباد روی صحنه است که به همین بهانه نوشا دبیری مهر روزنامه نگار و فعال رسانه یادداشتی در رابطه با این اثر نمایشی و خصوصیت های مثبت و منفی آن نوشته است. در این یادداشت آمده است: «اینجا طهران است، کوچه افتخاری محله سیروس؛ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲. در خلال خبرهای شاه و ثریا و مصدق، خبر فوت مشکوک (بخوانید قتل) دختری به نام مهتاب که عاشق و واله خواننده ای فرنگ رفته است به تحریریه روزنامه می رسد و ماجرا از اینجا شروع می شود. نمایش با تصاویری از درگیری های ۲۸ مرداد و موسیقی با تم مهین پرستی شروع می شود. «کوچه عاشقی» اشاراتی دارد به نقش محله «شهر نو» در رویدادهای سیاسی پهلوی دوم همچون ۲۸ مرداد و حمله آنها به منزل محمد مصدق نخست وزیر وقت. سیدجلال الدین دری، کارگردان نمایش « کوچه عاشقی» را از نمایش «کافه عاشقی» شناختم. آن هم نه با نمایشش بلکه با آواز میثم اکبری. آنجایی که می خواند؛ چشم جادو مال تو/ دل آهو مال من/ سر سودا مال تو / همه دردها مال من/ همه دنیا مال تو/ همه صحرا مال من. «کوچه عاشقی» که اینروزها در ایوان عطار سعدآباد روی صحنه می رود در واقع نسخه دیگری از «کافه عاشقی» است که زمستان ۱۴۰۱ و تابستان ۱۴۰۲ نمایش داده شد. کنسرت نمایشی که بخش موسیقی و آواز آن با اختلاف زیاد از نمایشش جلوتر است. حمیدرضا ترکاشند، فایضه کامیاب، هیوا سیفی زاده و پگاه حاج محمدی خوانندگان این نمایش هستند. اجرای زنده تصنیف های قدیمی همچون «چشم نرگس» (محمدرضا شجریان)، «دیدی که رسوا شد دلم» (مرضیه) و... هم همچون بخش های لذت بخش این نمایش است.
البته این مورد نافی بازی قوی بازیگران آن همچون بازیگر نقش ریحون؛ معشوقه سردبیر روزنامه، بازیگر نقش ممسنی؛ دستیار کمیسر وجاهت و بدری؛ تلفنچی و ماشین نویس سرویس حوادث روزنامه نمی گردد. فضای فوق العاده ایوان عطار در مجموعه فرهنگی هنری و تاریخی سعدآباد یکی از نقاط بالقوه این نمایش است. اجرا در فضای باز و بهره مندی از فضای مشجر و مطلوب آن هم در خرداد گرم ۱۴۰۳. البته که باران استثنایی ۲۵ خرداد سال جاری و مسئله عدم پیشبینی تمهیدات لازم برای سرپوشیده کردن فضا، اجرای آن شب را با مشکلاتی مواجه کرد و تماشاگران هم به دلیل شدت باران از ۲۰ دقیقه انتهایی نمایش بازماندند.
اما گنجاندن شوخی های کوچه بازاری و روحوضی در بعضی از موارد برای ایجاد حال و هوای طهرون دهه ۳۰ لازم و ضروری ولی در معدود مواردی به وجاهت نمایش ضربه می زد تا جایی که در بعضی از نقدهای تماشاگران متوجه می شویم انتظار چنین دیالوگ هایی را از این دست نمایش ها ندارند. همچون اصطلاح هایی که در فرهنگ کوچه کمتر شنیده شده است اصطلاح «خفه شو، شوش پیاده شو»، «محله التماسی ها» و... است که نویسنده به خوبی از آنها بهره برده است. خیلی از این عبارات، به علل مختلف به تدریج از فرهنگ محاوره ای مردم سرزمین ما حذف شده اند. هر چند نسل قدیم تر با خیلی از این ها آشنایی دارند اما برای نسل جوان، دانستن این عبارات و اصطلاح ها شاید خالی از لطف نباشد. در عین حال گاف هایی هم وجود دارد مانند زمانیکه ممسنی؛ سرباز وظیفه اداره شهربانی از واژه «پلیس» در دیالوگش استفاده می نماید در حالیکه می دانیم این واژه در آن برهه زمانی هنوز وارد ادبیات محاوره ای ایران نشده بوده است و به جای آن بیشتر از واژه هایی نظیر آژان، پاسبان، شهربان و محتسب استفاده می شد. یکی دیگر از نکاتی که در این نمایش به چشم می آید شخصیت زنان در آن برهه زمانی است. خانمهایی که با موج تجددخواهی در دوران مشروطه در دوره گذارند. گذار از بدری رختشورهای لب خط تا ماشین نویسان در تحریریه روزنامه. مضمون محوری «کوچه عاشقی» همانطور که از عنوانش پیداست «عشق و عاشقی» است. از آنجاییکه به قول حافظ شیراز «کز هر زبان که می شنوم نامکرر است» این داستان به تعداد انسان هایی که زیسته اند تکرار شده این دفعه اما در جریان این روایت، با زیرکی به مضامین اجتماعی و فرهنگی هم در حاشیه داستان پرداخته شده است که ضرورت رعایت کپی رایت آثار فرهنگی هنری، نفوذ تفکرات معتقد به اسطرلاب و رمالی در رده های بالای تصمیم گیری در کشور، نقش زنان در پشت پرده تصمیمات، فرهنگ پاپوش درست کردن و صفحه گذاشتن پشت سر آدم ها همچون آنهاست.» در خلاصه داستان «کوچه عاشقی» آمده است: دختری به نام مهتاب که عاشق خواننده و بازیگر تماشاخانه فردوسی است روز ۲۸ مرداد سال ۳۲ به قتل می رسد. کمیسر وجاهت و دستیارش ممسنی مسئول پیگیری هستند اما در کوچه عاشقی همه عاشق می شوند و... امیرحسین آرمان، امیرکاوه آهنین جان، صدف بهشتی، حمیدرضا ترکاشوند، سمیرا حسینی، محیا دهقانی، اناهیتا دری، پریسا روزبهانی، محسن سلیمانی، فرداد صفاخو، بهزاد عبدی، سولماز غنی، الهام کرمی، محمدرضا مالکی، حسین میرزاییان. حمیدرضا ترکاشوند هم خواننده اصلی این کنسرت نمایش است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب