رئیس پژوهشكده باستان شناسی مطرح كرد
آبراهه ها هویدا كننده بخشی از اسرار تخت جمشید است
به گزارش هنر شهر فارس رئیس پژوهشكده باستانشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به اینكه تخت جمشید ویترین باستانشناسی ایران است، كاووش آبراهه های این میراث جهانی را روشن كننده بخش مهمی از اسرار گذشته تاریخی ایران باستان دانست.
دکتر روح الله شیرازی شامگاه یکشنبه ۲ شهریور در کنفرانس خبری که در محل تخت جمشید برگزار شد، اظهار داشت: استان فارس یکی از استان های بسیار مهم در حوزه میراث فرهنگی بخصوص مطالعات دیرینه شناسی است، چند محوطه از مهمترین محوطه های شاخص دیرینه شناسی ایران و ویترین دیرینه شناسی ایران یعنی تخت جمشید هم در این عرصه جغرافیایی قرار دارد.
او تصریح کرد: حداقل دو محوطه دیرینه شناسی جهانی در استان فارس قرار دارد که یکی از آنها مجموعه جهانی تخت جمشید یا پرسپولیس است و دیگری مجموعه جهانی پاسارگاد و مجموعه باغ های شاهی، و این نشان دهنده اهمیت فارس به لحاظ مطالعات باستانشناسی ست.
این پژوهشگر باستانشناسی با اشاره به اینکه از نظر گاه نگاری و تاریخی، یک دوره توالی فرهنگی طولانی در استان فارس قرار دارد، اظهار داشت: حداقل از دوران پارینه سنگی میانه چیزی حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار سال قبل به این سو، که قدیمیترین استقرارهای انسان به حساب می آید، در چارچوب غارهای باستانی، پناهگاه های صخره ای، محوطه های روباز مورد استفاده در آن دوران، تا روزگار پارینه سنگی جدید و دوره نوسنگی، محوطه های شاخصی در فارس قرار دارد.
به نقل از او، در فارس و محوطه های پیرامونی تخت جمشید و پاسارگاد می توان آثاری از دوره های مس و سنگ، مفرغ و دیگر دوران های تاریخی یافت که بسیار غنی است و از سویی دوره زمانی هخامنشی تا اشکانی، ساسانی و دوران اسلامی را در بر می گیرد.
رئیس پژوهشکده باستانشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی با یادآوری اینکه در پهنه جغرافیایی استان فارس، یک دوره طولانی استقرار وجود دارد، اظهار داشت: شاید بتوان اظهار داشت که منشا فرهنگ و هویت ایرانی از استان فارس بوده و در این منطقه شکوفا شده است و این نشان از اهمیت مبحث کاووش دارد.
شیرازی با اشاره به اینکه طولانی بودن دوره استقرار سبب معطوف شدن توجه پژوهشگران حوزه باستانشناسی به این منطقه شده است، خصوصیت های مطرح شده را دلیل اهمیت انجام مطالعات مربوط به میراث فرهنگی شامل پژوهش های باستان شناسی، مطالعات حفاظت و مرمت و دیگر حوزه های مطالعات میراث فرهنگی همچون زبان شناسی، کتیبه ها، خطوط دیرینه شناسی و... در مجموعه جهانی تخت جمشید برشمرد.
او با یادآوری اینکه مطالعات در محوطه دیرینه شناسی تخت جمشید، از گذشته نسبتا طولانی و حداقل از دهه ۳۰ شمسی شروع شده است، اظهار داشت: خاکبرداری ها، حفاری ها، کاووش های دیرینه شناسی که در گذشته اجرا شده زمینه شناسایی خیلی از جنبه های معماری، تاریخ هنر، دیرینه شناسی و مطالعات مربوط به خود این تخت گاه تخت جمشید را فراهم نموده است، اما واقعیت اینکه هنوز خیلی از اسرار و موضوعات در رابطه با تخت جمشید و مسائل در رابطه با تمدن آن دوران برایمان ناشناخته مانده است.
شیرازی با اشاره به اینکه آبراهه های تخت جمشیدی یکی از بخش های حاوی اسرار ناشناخته این محوطه میراث جهانی دانست و تصریح کرد که در کاووش های اخیر و با هدف دستیابی به اسرار و ناشناخته ها، مطالعات باستانشناسی بر روی آبراهه ها متمرکز شده است.
وی در مورد اهمیت انجام مطالعات و کاووش ها در آبراهه های تخت جمشید، اظهار داشت: این آبراهه ها پیش از اینکه برای دفع آبهای زائد یا آبهای جاری طراحی شده باشد، یک نکته حفاظتی و مرمتی در خود دارد. یعنی از همان ابتدا، بنیانگذاران این مجموعه به این فکر می کردند که باید تمهیدی برای نگهداری این بنا داشته باشند.
شیرازی افزود: این تمهید بطور قطع راه اندازی سیستم های آبراهه و انتقال آب های زائد به بیرون از مجموعه برای در امان ماندن خود محوطه است و طبیعتا در چهار فصل کاوشی که تا به الان انجام شده و هم اکنون در فصل چهارم آن هستیم، اسرار زیادی برای ما مکشوف شده است.
رئیس پژوهشکده باستانشناسی میراث فرهنگی افزود: یافته هایی که به تازگی به دست آمده به روشن شدن بخشی از تاریخ تخت جمشید کمک خواهد نمود و خیلی از پرسش های باستانشناسان را پاسخ خواهد داد.
شیرازی اظهار داشت: بقایای فرهنگی، گیاهی، انسانی و بقایای جانوری که از داخل لایه های باستانی به دست آمده و به دست خواهد آمد و رسوباتی که طی زمان در این آبراهه ها جمع شده، می تواند ما را برای شناسایی بخشی از اسرار تخت جمشید و دوران ساخت، استقرار و تخریب این بنا، کمک نماید.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب