داود ضامنی مطرح كرد؛
المپیاد فیلمسازی بستری مناسب برای مطالعه تغییرات نسلی و اجتماعی
هنر شهر: داود ضامنی عضو شورای برنامه ریزی محتوایی المپیاد فیلمسازی نوجوانان معتقد می باشد المپیاد فیلمسازی نوجوانان بستری مناسب برای مطالعه تغییرات نسلی و اجتماعی در ایران است.
به گزارش هنر شهر به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، داود ضامنی عضو شورای برنامه ریزی محتوایی چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران در ارزیابی خود از سومین دوره این المپیاد اظهار داشت: سومین دوره المپیاد از نظر مدیریت اجرا، تعداد آثار رسیده به دبیرخانه، سطح منتورهایی که تجربه های خودرا به نوجوانان منتقل کردند و در نهایت رضایت شرکت کنندگان، به نسبت دوره های قبل، رشد کیفی خیلی خوبی داشت که این مساله توقعات را برای دوره چهارم المپیاد بالا برده است.
وی اضافه کرد: نظر اعضای شورای برنامه ریزی محتوایی المپیاد چهارم این بود که تغییراتی در محورها و موضوعات المپیاد باید صورت پذیرد و بنا بر این امسال چهار محور در فراخوان آمده و سعی شده تا با طرح یک پرسش، خلاقیت و ذوق هنری نوجوانان مشتاق شرکت در المپیاد تحریک شود و نوجوانان می توانند با ساخت فیلم یا نگارش ایده، به یکی از این سوالات پاسخ خلاقانه بدهند.
این پژوهشگر و استاد دانشگاه درباره اثر کارکردی المپیادهای فیلم سازی بر نوجوانان اظهار داشت: از نظر من دستاوردهای این رویداد از منظر تعلیم و تربیت و حتی جامعه شناسی فرهنگی، بسیار قابل مطالعه است. اثر تربیتی این المپیاد ده ها سال بعد در زندگی، هویت و شخصیت نوجوانان درگیر با آن، خودرا نشان میدهد.
وی با اشاره به دستاوردهای المپیاد سوم اظهار داشت: المپیاد موجب شد دو نسل با هم به مدت یک هفته گفتگو کنند و از رؤیاهایشان با هم حرف بزنند. این یک ارتباط سازنده بین نسل فیلمساز کهنه کار سینمای کودک و نوجوان (با تجربه نزدیک به چهل سال فیلمسازی) و نسل نوجوان امروز ایرانی (که هر کدام از یکی از اقصی نقاط ایران و با اقلیم های مختلف در المپیاد شرکت کرده بودند) ایجاد کرد.
بیش از آنکه به نوجوانان یاد دهیم، از آنها آموختیم
ضامنی در ادامه اظهار داشت: ما امروز در وضعیتی هستیم که برخی صاحبنظران کشور از «مرگ مدرسه» صحبت می کنند. مدرسه ای که قرار بود هم در آن آموزش انجام پذیرد، هم پرورش و هم هویت یابی نوجوان، امروز به جایی رسیده ایم که از توان سینما برای تربیت بچه ها کمترین کمک گرفته می شود. علت این است که در طرح تحول تعلیم و تربیت به این مساله پرداخته نشده است. ساختار آموزش و پرورش ما نیز سینما را بعنوان یک ابزار جدی آموزش باور ندارد. از طرفی معلم های ما حوصله ندارند تا در روش های تدریس شان از تکنیک های سینما بهره بگیرند. بین فیلم دیدن و فیلم ساختن خیلی تفاوت هست. اینکه یک نوجوان بتواند با یک دوربین یا حتی یک موبایل ساده، ایده و تخیل خودش را به تصویر بکشد خیلی مهمست و جای این نوع تعلیم و تربیت در مدارس ما خالی است.
این کارشناس اضافه کرد: سال قبل حدودا تمام ایده هایی را که نوجوانان برای المپیاد فرستاده بودند، خواندم. جدا از داوری ایده ها، یک نکته نظر من را جلب کرد؛ این که ایده های رسیده، منبع خوبی بودند برای این که بفهمیم نوجوان ایرانی در سال ۱۳۹۸، در رویاهایش به چه چیزهایی فکر می کند؟ سوژه های حاضر و سوژه های غایب در تخیل نوجوان ایرانی چه هستند؟ نوجوان ایرانی چه تخیلی در مورد خانواده، جامعه، همسایه، دیگری، نظم اجتماعی، پدر، مادر، خواهر، برادر، دوست، مدرسه و زندگی دارد؟
ضامنی افزود: المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران برای کسانی که مشتاق مطالعه تغییرات نسلی و اجتماعی در ایران هستند، بستر و محمل بسیار خوبی است. تمام دوستان در شورای محتوایی و منتورها هم به اذعان خودشان، گفتند بیش از آنکه به نوجوانان یاد دهیم، از آنها آموختیم. یکی از معدود رویدادهای هنری که در خلال آن هیچ تبعیض جنسیتی، طبقاتی، تقسیم افراد به تهرانی – شهرستانی و حتی تقسیم قومیتی اتفاق نیفتاد، المپیاد فیلمسازی نوجوانان بود. این ها سویه هایی از المپیاد سال قبل بود که بیش از بخش های دیگرش نمود داشت.
المپیاد قرار نیست نخبگان فیلمسازی را از بین نوجوانان کشور برگزیند
عضو شورای برنامه ریزی محتوایی المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران درباره اثرگذاری شیوه منتورینگ دوره سوم اظهار نمود: وقتی ایده دعوت از منتورها عنوان شد، از لابه لای منابع داخلی و خارجی شاخص هایی برای شایستگی و انتخاب منتور مناسب برای المپیاد استخراج کردم. در نهایت برخی از دوستان گفتند منتور در المپیاد باید از بین کسانی انتخاب گردد که بچه ها با او خاطره داشته باشند و «خاطره سازی» برای نوجوانان به یک هدف آرمانی بدل شد که فکر می کنم قسمتی از آن در المپیاد سوم محقق شد و نوجوانان حاضر در المپیاد هم بر این مسأله صحه گذاشتند. به نظرم یکی از نقاط قوت المپیاد سوم حضور منتورهای شاخص در کنار بچه ها به مدت یک هفته بود و پوران درخشنده، مرضیه برومند، ایرج طهماسب، کامبوزیا پرتوی و... یک هفته خاطره ساز برای نوجوانان رقم زدند. البته بااینکه بعضی از منتورها در مقام کارگردان یا نویسنده بسیار صاحب تجربه هستند، اما منتورینگ برای فیلمسازی نوجوانان نیازمند دانش، مهارت، توانایی و تخصص های خاصی است که لزومآ یک فیلمساز سینمای کودک ممکنست واجد همه آنها نباشد.
ضامنی در ادامه اظهار داشت: برای بهبود کیفیت کارهای نوجوانان مشتاق شرکت در المپیاد فیلمسازی نوجوانان، از آنها می خواهم خوب ببینند، خوب بخوانند، خوب گوش دهند و خوب بنویسند. المپیاد قرار نیست نخبگان فیلمسازی را از بین نوجوانان کشور برگزیند. بلکه می خواهد به صورت تدریجی، خوب دیدن و سینمایی دیدن موضوعات زندگی را به نوجوانان یاد دهد.
کرونا نگرش و سبک زندگی نوجوانان را تغییر خواهد داد
این پژوهشگر درباره پرداختن به مسأله کرونا بعنوان یکی از محورهای فراخوان چهارمین دوره المپیاد اظهار داشت: گمان نمی کنم در این چند سال قبل موضوعی به اندازه کرونا در جهان فراگیر شده باشد. کرونا بی گمان ذهن، نگرش و سبک زندگی تمام نوجوانان را تغییر خواهد داد. به نظرم فهم کرونا مقدم بر حل مساله کرونا است. بدین سبب باید به سهم هنر و هنرمندان در حل مسأله کرونا فکر کرد.
ضامنی در آخر اظهار داشت: به نظرم می رسد با همه محدودیت هایی که کرونا برای نوجوانان مشتاق شرکت در المپیاد ایجاد کرده، امسال هم به لحاظ تعداد و هم به لحاظ سوژه فیلم ها و ایده های بسیار بهتر و بیشتری نسبت به سال قبل به دبیرخانه جشنواره می رسد و حدس می زنم نوجوانان فیلمساز و مشتاق شرکت در این المپیاد، امسال با فیلم هایی که خواهند ساخت تلخ کامی های کرونا را برای مردم کمی تلطیف خواهند کرد. امیدوارم با دستورالعمل های ستاد ملی مبارزه با کرونا، شرایط به شکلی پیش برود که امکان برگزاری حضوری المپیاد برقرار شود. اگر هم شرایط اجازه نداد، تجربه برگزاری غیرحضوری، خود می تواند یک تجربه جدید باشد.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب