گزارش هنر شهر از مراسم نكوداشت مسعود عربشاهی
برای هنرمندی كه اهل سكوت بود و می آفرید
به گزارش هنر شهر مراسم نكوداشت مسعود عربشاهی عصر روز یكشنبه (۱۲ آبان ماه) با حضور بعضی از چهره های هنری و فعالان عرصه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر برگزار گردید.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، این مراسم به همت انجمن نقاشان ایران و با همكاری موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگستان هنر و موسسه فرهنگی هنری وپژوهشی صبا و به مناسبت چهلمین روز درگذشت مسعود عربشاهی تدارك دیده شده است.
در ابتدای این مراسم حسین خانی، رئیس موسسه فرهنگی و هنری صبا و معاون فرهنگستان هنر در سخنانی ضمن گرامیداشت یاد و خاطر زنده یاد مسعود عربشاهی، اظهار نمود: بهانه حضور ما یادكرد چهلمین روز فراغ هنرمندی است كه پیشگام هنر نوگرای ایران از دهه ۴۰ است. هنرمندی كه در جنبش سقاخانه ای نقش مهمی داشت و تا آخرین روزهای زندگی خود كار كرد و اثر دست او زینت بخش خیلی از ساختمان های تهران است.
وی همینطور در بخشی از سخنان خود اعلام نمود كه در نمایشگاه آثار زنده یاد عربشاهی كه به مناسبت چهلمین سالگرد این هنرمند این روزها در موسسه صبا برپاست، هفت اثر برای اولین بار رونمایی شده است.
در ادامه امیر راد، رئیس انجمن نقاشان ایران در سخنانی كوتاه ابراز امیدواری كه هنر زنده یاد عربشاهی در آثار هنرمندان آتی هم متبلور شود.
سپس مهدی حسینی، نویسنده و نقاش كه از دوستان قدیمی زنده یاد عربشاهی بوده است، ضمن بیان خاطرات خود با این هنرمند مرحوم، درباره این مساله كه اغلب از عربشاهی بعنوان یكی از هنرمندان جنبش سقاخانه ای یاد می شود، اظهار نمود: همیشه برایم این سوال مطرح بود كه چطور شد كه نام آقای عربشاهی در بین هنرمندان سقاخانه ای ذكر می شود. به هر حال جنبش سقاخانه خصوصیت هایی دارد كه همچون مهمترین آنها استفاده از علایم فرهنگ شیعی است، اما آثار عربشاهی هیچ گاه این علایم را نداشت. این در حالی است پیوسته نام او با جنبش سقاخانه عجین شده بود.
این هنرمند نقاش بیان كرد: به نظرم آنچه آثار او را با جنبش سقاخانه ای به صورت ضمنی پیوند می دهد، این است كه او از علایم و نمادهای فرهنگ باستانی مثل كاخ ها و معابد كهن استفاده می كرد. در واقع عربشاهی به لایه های عمیق تری از فرهنگ باستانی و تصویری ایران توجه نشان داد. این درحالی است كه جنبش سقاخانه ای به نماهای روبنایی توجه و بیشتر جنبه ظاهری دارد، اما خصوصیت آثار عربشاهی این بود كه پوسته ظاهر را كنار زد و به فرهنگ باستانی توجه نشان داد.
حسینی خاطرنشان كرد كه زنده یاد عربشاهی فقط نقاش نبود و در سایر حوزه های هنرهای تجسمی همچون طراحی هم سررشته داشت و آثار بسیاری خوبی را هم از خود به جا گذاشت. او از شاگردان فعال محروم محمود اولیا بود كه خود او هم درس نقاشی را از كمال الملك آموخته بود. نقاشی های وی در سطوح ملی و بین المللی بسیار شناخته شده بود و همان گونه كه می دانید یكی از آثار او به تازگی در حراج بنامز با قیمت بسیار خوبی به فروش رفت.
وی همینطور در بخشی از سخنان خود از ضرورت توجه به آثار این هنرمند سخن گفت و با اشاره به اثری از زنده یاد عربشاهی كه از دیوار پارك طالقانی تخریب شده بود، ابراز امیدواری كرد كه اثر باردیگر در جای خودش نصب شود.
حسینی در همین زمینه خاطره ای را روایت و اظهار نمود: یكی دیگر از آثار خیابانی او سر در یكی از بانك ها بود كه متاسفانه تابلوی بانك را روی این اثر هنری زده بودند. خوشبختانه آنقدر به این مساله نقد شد كه بالاخره تابلوی بانك را از روی اثر برداشتند.
این هنرمند در انتهای سخنان خود تصریح كرد: ما در سال های آخر عمر او متاسف بودیم كه در دامن برخی افراد سودجو قرار گرفته است. اما تجربه ثابت كرده است كه آنچه می ماند اصالت و فرهنگی است كه این هنرمند برای ما و نسل های آینده به یادگار گذاشته است.
هادی سیف، نویسنده و پژوهشگر و از دوستان زنده یاد عربشاهی از دیگر سخنرانان این مراسم بود كه او هم بعضی از خاطرات خویش را با این هنرمند مرحوم روایت كرد.
او خاطرنشان كرد كه به اعتقاد من مسعود چهره متمایزی بود. او راه و رسمی را انتخاب نمود كه به همه این امكان را می داد كه داوری های گوناگونی درباره او داشته باشند. من او را نقاشی رها و دوستار فرهنگ و هنر سرزمیش می دانم. مسعود عربشاهی مورخی بود كه با قلم نقش تاریخ باستانی ایران و تمدن های منطقه را واكاوی كرد. در واقع دنیای او دنیای نقش آفرینی نبود، بلكه دنیای كاوش كردن و پیدا كردن راز و رمزها بود.
سیف همینطور با اشاره به سال های آخر عمر این هنرمند، بیان كرد: مسعود عربشاهی باید سربلندتر از میان ما می رفت. همین موضوه به ما این نكته را یادآوری می كند كه باید توجه و محافظت از هنرمندان را دوچندان نماییم. مسعود عربشاهی مرگ جسمی دارد، ولی هنرمندان، بزرگان و اندیشمندان همچون او هیچگاه نخواهند مُرد.
حبیب الله صادقی، هنرمند نقاش هم بخش اصلی سخنان خویش را به روایت خاطراتی از زنده یاد عربشاهی اختصاص داد و این نكته را در بین صحبت هایش خاطرنشان كرد كه در كنار او موضوعات بسیاری را آموخته است.
وی همینطور از ضرورت توجه به هنرمندان سخن گفت و تصریح كرد ستودنی ها را باید ستود. هر جایی كه كسی هنر یا اندیشه دارد یا موسیقی می نوازد باید او را ستود. در همین راستا ما هم باید به هنرمندان كشورمان دقت نماییم. بر همین مبنا از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بعنوان یكی از مهمترین متولیان این امر، درخواست می كنم با انجام پژوهشی وسیع تر، مجموعه آثار مسعود عربشاهی را نمایش بدهد و كتابی درباره او و آثارش به چاپ برساند.
عباس مشهدی زاده، هنرمند نقاش هم از فرایند حضور زنده یاد عربشاهی در عرصه هنرهای تجسمی سخن و مسیری كه طی كرده بود گفت.
او اشاره كرد: مسعود عربشاهی كم گو، آرام و سربلند بود. او كارهای والا، ممتاز و طلایی بسیاری داشت. گمان نمی كنم دیگر به همین راحتی ها فیگوراتیست و نقش برجسته كاری همانند عربشاهی به وجود بیاید. هنوز هم كارهای او برای آینده های بسیار دوری نو و تازه است.
همینطور سهراب هادی، نویسنده و هنرمند نقاش در سخنانی اظهار نمود: ای كاش این مجلس در زمان حضور مسعود عربشاهی برگزار می شد. او اهل سكوت بود، اما می آفرید. یكی از خصوصیت او عبور از پرسپكتیو بود. آثار او تخت و درست همانند بنیاد هنرهای اصیل ایرانی بود؛ چه جرات و عظمتی كه اینچنین تخت بیافرینی و محاسبات ریاضی و هندسه و نور را هم در نظر بگیری!
او ابراز امیدواری كرد كه جریان نوگرایی مسعود عربشاهی همچنان در بین نسل های آینده هنرهای تجسمی ایران ادامه داشته باشد.
رامین عربشاهی، فرزند زنده یاد مسعود عربشاهی آخرین سخنران این مراسم بود كه در سخنانی كوتاه تصریح كرد: من آدم خوشبختی بودم كه هر سال چند ماهی میزبان پدر می شد؛ اما الان افسوس می خورم كه چرا بیشتر در كنار او نبودم.
او بیان كرد: پدر واقعا عاشق فرهنگ باستان ایران بود. او روح بسیار ساده ای داشت و انسان پاكی بود. اما متاسفانه عده ای از او سوء استفاده كردند. حیف شد كه پدر ناتمام كار خویش را گذاشت و رفت.
همینطور در این مراسم پیام تصویری از غلامحسین نامی، هنرمند پخش گردید.
در بخش پایانی این مراسم نكوداشت هم بخش هایی از فیلم مستندی درباره مسعود عربشاهی به معرض نمایش گذاشته شد.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، مسعود عربشاهی هنرمند نقاش و مجسمه ساز، متولد ۱۹ شهریور ۱۳۱۴ تهران بود. وی از هنرستان هنرهای زیبای تهران (۱۳۳۸) و هنركده هنرهای تزیینی فارغ التحصیل شد (۱۳۴۸).
عربشاهی در عرصه تزیینات معماری هم فعالیت داشت و در طرح های خود از میراث هنری خاور نزدیك باستان مایه می گرفت و در فعالیت های خلاقه خود به نقشمایه های تزیینی بابلی، آشوری و پارسی روی می آورد و در تجارب تجسمی این عناصر را در طرح های سه بعدی عظیم هم با مهارت به كارمی گرفت.
زنده یاد عربشاهی در روز ۲۵ شهریور ماه ۹۸ بر اثر عارضه قلبی ـ ریوی در تهران درگذشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب