علیرضا زرین دست در مراسم زادروز زنده یاد داریوش مهرجویی مطرح كرد:
باید داریوش مهرجویی را معادل تخت جمشید بدانیم
هنر شهر: علیرضا زرین دست، عباس یاری، مهرداد غفارزاده و نظام الدین کیایی از داریوش مهرجویی گفتند.
مراسم زادروز زنده یاد «داریوش مهرجویی» با حضور هنرمندان عصر ۱۷ آذر ماه در موزه سینما انجام شد.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در بخش نخست این مراسم دومین پادکست رادیو موزه سینما بصورت حضوری و زنده توسط مژگان اصغری و رضا آفتابی اجرا شد. در بخش های مختلف و متنوع این پادکست تصویری، فرازهایی از زندگی شخصی و حرفه ای مرحوم داریوش مهرجویی در عرصه هنر، ادبیات و فلسفه یاد شده قرار گرفت.
بعد از آن مهرداد غفارزاده نویسنده و فیلمساز با علیرضا زرین دست فیلمبردار پیشکسوت سینمای ایران درباره ی تجربه همکاری و همین طور خاصیت های سینمای داریوش مهرجویی به گفت و گو نشست.
مهرداد غفارزاده اظهار داشت: در این بخش در خدمت علیرضا زرین دست فیلمبردار با سابقه و مطرح سینمای ایران هستیم، شخصیتی که در تاریخ سینمای ایران برای همیشه ماندگار خواهد بود. باید گفت تولید فیلم های خوب و شاهکار قسمتی از ذات برخی فیلمسازان نظیر زنده یاد مهرجویی و عیاری بشمار می رود.
در ادامه علیرضا زرین دست فیلمبردار شناخته شده سینمای ایران درباره ی مهرجویی اظهار داشت: داریوش مهرجویی دارای نگاهی بسیار گسترده بود و این مساله تنها محدود به یک زاویه نبود، چونکه او ابعاد مختلف زندگی را رصد کرده و آنرا در آثار خود منعکس می کرد. به خاطر دارم زمانی که او فیلم نامه «پری» را در اختیار من قرار داد، نکاتی را در آن کشف کردم و به مهرجویی اعلام کردم که این نکات می تواند به صورت برجسته تری وارد جهان فیلم شود. او با این ایده موافقت نمود و به من گفت برای انجام ایده های مطرح شده نیاز دارد تا در حدود پانزده روز شروع فیلمبرداری «پری» با تاخیر همراه شود.
وی ادامه داد: زمانی که این فیلم ساخته شد، نسبت به آن چه در فیلم نامه وجود داشت با اثر بهتری مواجه شدیم. در فیلمسازی روند به این صورت است که در ابتدا باید یک فیلم را هدایت کرد و در ادامه شرایط به شکلی تغییر می کند که فیلم هدایت شما را برعهده می گیرد.
زرین دست با اعلان اینکه «پری» دارای یک ساختار دشوار و به ویژه بود، اشاره کرد: در این فیلم دختر قصه از دنیای ساده خود خارج می شد تا به نقطه ای نائل شود که برای وی در حکم نوعی عروج درونی بود و دست یافتن به این عروج کار ساده ای نبود.
قرار بود در اجاره نشین ها و هامون همکاری کنم
در ادامه زرین دست با اعلان اینکه «پری» نخستین تجربه همکاری مشترک من و داریوش مهرجویی بود، افزود: مهرجویی دارای نگاه اندیشمندانه ای نسبت به آینده بود. وی در به کارگیری نکات خاص و ظرافت های ویژه همچون اساتید این حوزه بود. مهرجویی دارای خاصیت هایی بود که می توان او را همچون مردان کلاسیک و باستانی سینمای ایران دانست. اگر ما به آثار باستانی خود افتخار می نماییم باید بدانیم که این موارد تنها شامل بناهای تاریخی نمی گردد، بلکه افرادی همچون مهرجویی را نیز باید معادل و همسنگ تخت جمشید بدانیم. او ادبیات فوق العاده ای را به زبان تصویری و ساده وارد سینمای ایران کرد و به این علت آثار او می تواند با طیف های مختلفی از مردم ارتباط برقرار کند.
زرین دست با اعلان اینکه برای رسیدن به چنینی ایده هایی به یک ذهن خاص و پویا نیاز است، افزود: مهرجویی فردی بسیار منحصر به فرد بود، او از موسیقی، نقاشی و اصل زندگی شناخت بسیار خوبی داشت و از آن چه که در اطراف او بود حداکثر استفاده را می برد. مهرجویی با نگاه خاص خود موارد ساده ای را تشخیص می داد که هر یک از ما ممکنست بسادگی از آنها عبور نماییم.
وی با اعلان اینکه مهرجویی بسیار اهل مطالعه، مطالعه و پژوهش بود، اظهار داشت: زمانی که مهرجویی وارد ایران شد من همچون نخستین نفراتی بودم که از او استقبال کردم.
من از دوستان نزدیک مرحوم مهرجویی محسوب می شدم و قرار داد فیلم های «هامون» و «اجاره نشین ها» را امضا کرده بودم. اما متاسفانه در آن زمان بنیاد سینمایی فارابی وسایل فیلمبرداری را در اختیار من قرار نداد. این مسائل منجر گردید تا آقای محمود کلاری و تورج منصوری که هر یک از فیلمبرداران برجسته سینمای ایران هستند فرصت همکاری با مهرجویی را به دست بیاورند.
مهرجویی سهم عمده ای در بخش های مختلف تاریخ سینمای ایران دارد
زرین دست بیان داشت: آن چه از مهرجویی باقی می ماند میراث درخشانی است که او از خود باقی گذاشته است. البته نباید در راه حرفه ای مهرجویی سهم دکتر غلامحسین ساعدی را نادیده بگیریم. در بسیار از آثار او، نوشته های درخشان ساعدی نقشی برجسته دارد و مهرجویی توانست از این پتانسیل به خوبی استفاده نماید و نتیجه آن به تولید آثار ماندگار و درخشانی منجر گردید. مهرجویی سهم عمده ای در بخش های مختلف تاریخ سینمای ایران دارد، همچون موجی که بعد از آثار مهرجویی در سینمای ایران به راه افتاد.
این فیلمبردار افزود: مهرجویی فردی رویین تن به شمار می رفت و با سختی های مسیر تولید مقابله می کرد. او کم و بیش درباره ی هر موضوعی باخبر بود و بی جهت اظهار نظر نمی کرد.
زرین دست با اعلان اینکه مهرجویی فردی بذله گو بود و فضایی جذاب در پشت صحنه کارهای او جریان داشت، اضافه کرد: یکی از دلایلی که فیلمسازان مطرح، پرکار نیستند این است که آنها نمی خواهند اثر ضعیفی را تولید کنند. همانطور که می دانید ساخت یک فیلم خوب بسیار کار سخت و دشواری بوده و عملی فرسایشی بشمار می رود.
سه فیلم از ۱۰ فیلم برتر تاریخ سینمای ایران متعلق به مهرجویی است
در ادامه نظام الدین کیایی، صدابردار مطرح سینمای ایران درباره ی زنده یاد مهرجویی اظهار داشت: از حضور تعداد زیادی از مشتقان داریوش مهرجویی در این برنامه خوشحالم هستم برای اینکه اساسا سینما بواسطه تماشاگر است که شکل می گیرد. سه فیلم از ۱۰ فیلم برتر تاریخ سینمای ایران متعلق به داریوش مهرجویی است. زمانی که منتقدین از میان ۱۰ فیلم برتر سینمای ایران ۳ اثر را متعلق به داریوش مهرجویی می دانند یعنی اتفاق بسیار بزرگی انجام شده است. او بسیار مرد بزرگ و دوست داشتنی بود. من در سه فیلم آخر مهرجویی به غیر از «لامینور» همراه او بودم و با او زندگی کردم.
وی افزود: مهرجویی و وحیده محمدی فر دارای دختری نوجوان به اسم مونا هستند. این دختر نخستین فردی بود که بعد از جنایت انجام شده وارد منزل شد و شاهد این اتفاق تلخ بود. در سومین شبی که داریوش مهرجویی را از دست داده بودیم یک مراسم بزرگداشت از کارهای وی در خانه سینما اجرا شد. گله من از سینماگران این است که در آن شب بزرگان سینما همگی به مونا تسلیت گفته و به او اعلام نمودند که افراد و بزرگان حاضر در سینما، برای او همچون پدر و مادر خواهند بود. گله من این است که از آن شب تا حالا حتی یک نفر از این افراد یا مونا تماس نگرفته تا متوجه احوال و روحیات او شوند.
این صدابردار باسابقه بیان داشت: زمانی که من در ایران حضور نداشتم دوستان نزدیک مهرجویی به من پیام دادند و گفتند او مقرر است یکی از متفاوت ترین کارهای خودرا به پشتوانه شش دهه فعالیت حرفه ای مقابل دوربین ببرد. اگر آن حادثه هولناک اتفاق نمی افتاد چه بسا از او بجای سه فیلم، شاهد چهار اثر درمیان ۱۰ اثر موفق سینمای ایران بودیم.
قرار بود در فیلم «نارنجی پوش» مهرجویی بازی کنم
در ادامه عباس یاری کارشناس و منتقد سینما درباره ی داریوش مهرجویی اظهار داشت: قرار بود که من در فیلم «نارنجی پوش» مهرجویی بازی کنم. اثری که خیلی از منتقدان نسبت به آن بی توجه بودند در صورتیکه من فکر می کنم یکی از بهترین آثار آقای مهرجویی محسوب می شود. این فیلم به ما یادآور می شود که چه بلایی بر سر طبیعت کشور می آوریم. او نقش یک استاد دانشگاه را در این فیلم برای من نوشته بود اما من در طول چهل و دو سالی که در ماهنامه های «فیلم» و «فیلم امروز» کار کردم با خودم عهد بسته بودم که فعالیت مطبوعاتی را با کار سینمایی تلفیق نکنم و به خود اجازه ندهم تا وارد حریم سینما شوم برای اینکه کار مطبوعاتی در ایران بطور معمول نردبانی برای ورود به سایر حوزه ها بشمار می رود.
وی افزود: من میزان ارادت خودرا به داریوش مهرجویی توضیح دادم اما از او عذرخواهی کردم و گفتم تمایلی به بازیگری ندارم. مهرجویی اظهار داشت که من نقش استاد دانشگاه را برای تو نوشته ام و زمانی که من ایفای نقش در «نارنجی پوش» را قبول نکردم او این نقش را از فیلم نامه حذف نمود. او فردی بسیار توانمند بود و به انتخاب های خود احترام می گذاشت.
یاری اضافه کرد: یکی از کارهایی که در موزه سینما انجام داده بودیم انتخاب بهترین شخصیت های تاریخ سینمای ایران بود و خیلی از آنها افرادی بودند که در فیلم های آقای مهرجویی نقش آفرینی کردند. مهرجویی فردی بود که وجوه انسانی شخصیتش بسیار به وجه هنری وجودی او نزدیک بود. او نویسنده ای قابل بود و فیلمسازی به شمار می رفت که جای خالی او پر نخواهد شد.
علیرضا زرین دست، نظام الدین کیایی، محمدعلی حسین نژاد، فخرالدین سیدی، عباس یاری، غلامرضا آذری، فرامرز روشنایی، آرمین قدرتی، سوگل قلاتیان و... همچون حاضران بودند.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب