داستان عجیب ۳ زن در ناسا
به گزارش هنر شهر، «ارقام پنهان» یا «چهره های پنهان» روایتی از کار و زندگی سه زن رنگین پوست و میهن پرست در ناسا است؛ سه زن در جهانی غیرمعمولی، جهانی که سازندگان آن گمان می کنند معمولی هستند و دیگران غیرعادی!
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، فیلم زندگی نامه ای «چهره های پنهان» یا «ارقام پنهان» (Hidden Figures) محصولی از کشور آمریکا است که در سال ۲۰۱۶ میلادی ساخته شده است. کارگردان این فیلم که به گوشه هایی از زندگی سه زن ریاضی دان نظر دارد، تئودور ملفی (Theodore Melfi) است. فیلم با IMDB خوبِ نزدیک به ۸ تابحال بارها در جشنواره های سینمایی معتبر همچون اسکار مورد توجه قرار گرفته است.
اتفاقات «چهره های پنهان» در دوران جنگ سرد به وقوع می پیوندد. به صورت مشخص، سال ۱۹۶۱ میلادی است. آمریکا و روسیه با یکدیگر درگیر هستند و هر دو کشور تلاش می کنند تا نخستین انسان را به فضا راهی و ثابت کنند که دنیا در دستان چه کسی است. در همین زمان است که جان اف. کندی، رئیس جمهور آمریکا، در یکی از سخنرانی های معروف خود، ماه را دریایی جدید و قلمروی تازه از «علم» معرفی و عنوان می کند که هر طور شده، کشورش باید به آن دست پیدا کند:
«ما رهسپار این دریای جدید می شویم، چونکه دانش جدیدی برای حصول و حقوق جدیدی برای کسب کردن وجود دارد. ما تصمیم می گیریم که در این دهه به ماه برویم و کارهای دیگری نماییم. نه به خاطر این که کارهای آسانی هستند، بلکه چون کارهای سختی هستند.»
آمریکا جان گلن (John Glenn) را در منازعه با روسیه که می خواهد یوری گاگارین (Yuri Gagarin) را به فضا بفرستد، مدنظر دارد. در این برهه که عالم سیاست، مردانه است و در رقابت فضایی بین المللی، مردان حرف اول را می زنند، فیلم «چهره های پنهان» داستان زندگی سه زن ریاضی دان، کمتر شناخته شده و میهن پرستِ آفریقایی- آمریکایی را به تصویر می کشد که اگر نبودند سرنوشت پروژه فضایی ایالات متحده با عنوان «فرندشیپ ۷» هر روز پیچیده تر می شد و به عقب می افتاد.
یافتن خواسته های معمولی در دنیای غیر معمولی
کاترین جانسون (Katherine Johnson)، دوروتی وان (Dorothy Vaughan) و مری جکسون (Mary Jackson) سه زن ریاضی دان و «رنگین پوست» هستند که در این دوران بحرانی و البته آکنده از «نژادپرستی» در ناسا، سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، به کارهای تحقیقاتی در دو شاخه‌ی ریاضی و مهندسی هوافضا مشغول هستند.
در این فیلم، مسئله‌ی نژادپرستی که زن و مرد رنگین پوست هر دو گرفتارش بودند، جای تأمل دارد و برای درک زندگی جانسون و وان و جکسون هم فهمیدنش اهمیت دارد. رنگین پوست ها در این تاریخ به بعضی از حقوق خود دست کم در بعضی از ایالات متحده‌ی آمریکا دست یافته اند، اما هنوز تا ایده آل ها فاصله دارند. مارتین لوتر کینگ (Martin Luther King) در همین زمانه است که برای حقوق برابر رنگین ها با سفیدها فعالیتهای مدنی خود همچون سخنرانی های کوبنده اش را دنبال می کند.
آمریکای این دوران طوری گرفتار تبعیض نژادی است که جانسون و وان و جکسون وقتی در ناسا، یعنی محیط کارشان، رفت و آمد می کنند، به چشم کسانی که آنها را نمی شناسند، نظافتچی هستند. کسی به ذهنش نمی رسد که سه رنگین پوست در ناسا شغلی جدی و مهم داشته باشند. در این تاریخ و در سراسر آمریکا، بیشتر امکانات و خدمات به دو بخش تقسیم شده اند: مخصوص سفیدها و مخصوص رنگین ها. چرا؟ چون سفیدها دوست ندارند به وسایلی دست بزنند یا از خدماتی استفاده نمایند که رنگین ها با آن سروکار دارند!
سایه سنگین رنگین پوست بودن همه جا با این زنان دانشمند همراه می باشد. وقتی کاترین جکسون در ناسا ارتقا می گیرد، به بخشی جدید وارد می شود که کارکنان اصلی یا دانشمندان آن همگی مرد و سفیدپوست هستند. این قسمت، چای خوری مخصوص رنگین پوست ها و سرویس بهداشتی ویژه‌ی آنها را ندارد. جکسون برای رفتن به دستشویی هر روز و هر بار که نیاز داشته باشد، باید حدود ۴۰ دقیقه وقت بگذارد تا به نزدیک ترین سرویس بهداشتی زنانه که مخصوص رنگ پوستش است، برسد! آن هم وسط محاسبات ریاضی که مشخص می کند فضاپیمای «فرندشیپ ۷» از کجا باید بلند شود و دقیقا در کجا به زمین بنشیند که گرفتار آتشسوزی یا اتفاقات این چنینی نشود.
دوروتی وان هم نمونه دانشمندی است که به سبب رنگ پوستش در ناسا با تبعیض های نژادپرستانه و مردسالارانه روبه رو می شود. وان در بخشی کار می کند که تعدادی زن ریاضی دان زیر دستش هستند و در واقع یک گروه علمی را در ناسا به صورت اسمی هدایت می کند، اما رسماً این پست و مقام برای او ثبت نمی گردد، چون زن های رنگین نمی توانند شغل سرپرستی و مدیریت را در ناسا به دست آورند. این تبعیض از سوی دیگر موقع امانت گرفتن کتاب، خودش را نشان می دهد؛ جایی که کتاب مدنظر وان در قفسه‌ی مخصوص رنگین پوست ها نیست و او برای انجام پروژه اش به کتابی نیاز دارد که در قفسه‌ی سفیدپوست ها است. اما کتابدار حاضر نمی شود آنرا به وان امانت بدهد.
مری جکسون یکی دیگر از آن زنان ریاضی دان است که تبعیض نژادی اجازه‌ی پیشرفت به او نمی دهد. او با وجود تخصصش در ریاضی، توانایی حل مسائل مهندسی هوافضا را هم دارد، اما به خاطر نداشتن یک مدرک، اجازه‌ی همکاری در قسمت جدید ناسا به او داده نمی گردد. جکسون به گذراندن یک دوره و گرفتن مدرک آن نیاز دارد تا بتواند در ناسا و جایی که واقعاً شایستگی آنرا دارد، مشغول به کار شود و خودش را ثابت کند. اما گذراندن آن دوره فقط مخصوص مردان سفیدپوست است و به این آسانی ها ممکن نیست. جکسون برای گرفتن حق تحصیل در یک مدرسه مجبور می شود به دادگاه شکایت کند؛ دادگاهی که وقتی به آن وارد می شود، به او می گویند روی صندلی ویژه‌ی رنگین پوست ها بنشین.
«چهره های پنهان» یا «ارقام پنهان» روایتی از زندگی و کار سه زن رنگین پوست و میهن پرست در ناسا است؛ سه زن در جهانی غیرمعمولی، جهانی که سازندگان آن گمان می کنند معمولی هستند و دیگران غیرعادی! جانسون، وان و جکسون در این دنیای پیچیده برای اهداف دور و والای خود که هیچ، حتی مجبور هستند برای ساده ترین خواسته های خود تلاش کنند.
آن ها مجبور هستند به جامعه بفهمانند که حق رفتن به سرویس بهداشتی سفیدپوست ها، امانت گرفتن کتاب از قفسه‌ی سفیدپوست ها و درس خواندن در مدرسه‌ی سفیدپوست ها را دارند. فیلم به خوبی با خلق موقعیت های طنز و شاد، تلخی حقیقت های آن دوره و زمانه را می گیرد؛ حقیقت هایی که حول تبعیض نژادی می گردد. همینطور به درستی و مستند گوشه های از تاریخ آمریکا را روایت می کند. اما آن چه در «چهره های پنهان» و در کنار مسئله‌ی سفید و رنگین پوستی نباید از یاد برد، «زن بودن» جانسون و وان و جکسون است.
همه باور دارند که شاید روزی و روزگاری مردهای رنگین پوست و دونژادی و غیرآمریکایی بتوانند در ناسا کار کنند و به بهترین مدارج برسند، اما آیا «زنان رنگین پوست» هم خواهند توانست؟ در واقع، این فیلم صرفا پیچیدگی های جامعه‌ی نژادپرست آمریکا را نشان نمی دهد، بلکه می کوشد تا روایتگر زیست رنگین پوستانی باشد که علاوه بر این خصیصه شان، به خاطر «زن بودن» هم به حاشیه رانده شده اند و مجبور هستند مبارزه ای دوچندان با تبعیض ها داشته باشند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب