موفقیت داستان بیوك از محبوبیت آقای میرزایی است
هنر شهر: مراسم تجلیل از بیوک میرزایی بازیگر تئاتر، تلویزیون و پیشکسوت عرصه صدا اجرا شد.
به گزارش هنر شهر به نقل از روابط عمومی شبکه مستند، مراسم تجلیل از بیوک میرزایی بازیگر تئاتر، تلویزیون و پیشکسوت عرصه صدا با حضور محسن یزدی، یاسر فریادرس، ابوالقاسم ناصری مدیران شبکه مستند، احمدرضا صدر مدیر روابط عمومی معاونت صدا و ابوالفضل توکلی تهیه کننده و کارگردان مجموعه مستندهای دوبله و صدا اجرا شد. در ابتدای این مراسم، محسن یزدی مدیر شبکه مستند با اشاره به تولید و پخش مستند پرتره بیوک میرزایی با نام «داستان بیوک» اظهار داشت: کارهایی که درباره هنرمندان رادیو و دوبله در شبکه ایجاد می شود، جز برنامه های پربیننده ماست و بازتاب زیادی دارد چون مردم آنها را دوست دارند. برای ما هم ساخت چنین فیلم هایی مهمست و پیگیری می نماییم. یزدی از ادامه دار بودن این مستندها آگاهی داد و اظهار داشت: ما دوست داریم این دست مستندها ادامه داشته باشد. ما علاقه مندیم برنامه هایی که در رادیو پرمخاطب هستند، تبدیل به مستند شوند. این کارها دیده هم می شود و برای مخاطب بسیار جذاب است. به نظرم از بسیاری از برنامه های رادیو می توان مستند تولید کرد. برای مثال برنامه آقای راسخ که خیلی از کارشناسان را به نقد جدی می کشد، سوژه بسیار خوبی است. او در آخر خطاب به بیوک میرزایی اظهار داشت: بسیار خوشحالم که امروز در خدمت شما هستم و باید بگویم که کار شما برای ما آورده دارد و موجب می شود که مردم شبکه ما را ببینند. مردم شما را دوست دارند، امیدوارم بتوانیم زحمات چندین ساله شما، ارق و تعصبتان به تلویزیون و رادیو را جبران نماییم. همه باید بدانیم محبوبیت شما به آسانی به دست نیامده و برایش زحمت کشیدید. مردم ما خیلی خوب دورویی، تکبر و خودشیفتگی را می شناسند و صداقت را تشخیص می دهند. هنرمند صادق، محبوب مردم است و آقای میرزایی همچون کسانی است که مردم او را دوست دارند و برای ایشان احترام قائلند. مجموعه مستندهای دوبله و صدا ماندنی و باارزش است در ادامه این جلسه بیوک میرزایی با قدردانی از شبکه مستند برای ساخت مستند پرتره هنرمندان دوبله و صدا اظهار داشت: باید به شبکه مستند و مدیر آن برای این نوع نگاه تبریک گفت؛ این نوع کارها ماندنی است و هرچه قدر تاریخش بگذرد، ارزشمندتر می شود. وی ادامه داد: البته به نظرم خیلی دیر به این ماجرا توجه شده است، چونکه بسیاری از افراد رفته اند و دیگر در دسترس نیستند تا فیلمی از آنها تهیه شود. من شبکه مستند و سینمای مستند را بسیار دوست داشتم اما باور نمی کردم پخش فیلمم از این شبکه این قدر بازتاب داشته باشد. حتی از کانادا به من زنگ زدند و گفتند این فیلم را دیدیم. میرزایی با اشاره به سابقه ورود خود به تئاتر اظهار داشت: من از سال ۱۳۴۸ در این حرفه هستم و اوج و فرودهای زیادی را تجربه کردم. از کلاس اول دبیرستان وارد هنرکده آناهیتا با مدیریت مصطفی اسکویی شدم. نمی دانستم تئاتر چیست اما عاشق فیلم بودم. تست دادم، انتخاب و با دنیای دیگری آشنا شدم که تا پیش از آن کاملاً با آن بیگانه بودیم. در محله ای بزرگ شدم که شاید اگر هنرپیشه نمی شدم شاید سرنوشت دیگری پیدا می کردم. وی با نقل خاطره ای از هنرنمایی خود در تئاتر بیان کرد: پیش از انقلاب فقط تئاتر کار می کردم. البته با کسی تئاتر کار می کردیم که در آن زمان به او اجازه کار نمی دادند. آقای اسکویی تحصیل کرده روسیه بود و می گفتند که چپ و مارکسیست است. به همین دلیل سراغ اسماعیل خلج رفتیم تا با او کار نماییم. گفتند که او کار نمی کند و فرد دیگری کار می کند. او هم خیلی باسواد بود و از اقلیت های زرتشتی در کشورمان بود. دوست داشتم با کسانی مثل اسماعیل خلج یا سیدکاظم کار کنم اما با کسی همراه شدم که خیلی دوستش نداشتم. برای مثال در سال ۱۳۵۶ نمایشی به اسم «بازی قتل عام» را آماده کرد که تئاتر پوچی بود. با خود می گفتیم هر لحظه ممکنست تماشاچی ما را بزند، بااینکه نمایشش وصف الحال بود و اوضاع آشفته آن زمان را نشان می داد. میرزایی اضافه کرد: خاطرم هست اسمم را درست نگفته بودم و بجای اینکه خودم را بیوک میرزایی معرفی کنم، گفتم بهرام میرزایی هستم چونکه اگر بچه ها می فهمیدند حتما تکفیرمان می کردند. به شکلی هم تربیت شده بودیم که اصلاً سراغ سینما نمی رفتیم چونکه در آن زمان فیلم فارسی بود و ما هم می گفتیم اینها کار بدی است. در نهایت ۱۹ ساله بودم که انقلاب شد و ما در نخستین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، نمایشی به اسم «قیام در هایتی» را در تالار وحدت کار کردیم. ما نسلی هستیم که ریال ریال پولمان را جمع می کردیم تا یک تومان شود و بتوانیم سینما برویم اما حالا فضا متفاوت شده است. اگر چنین خاطراتی به تصویر کشیده شود خیلی خوب است. کسی که اصلاً نمی دانست تئاتر چیست و کتاب نمی خواند، وارد تئاتر شد اما وارد دنیایی شدیم که اصلاً راه برگشت برایش وجود نداشتوی با انتقاد از رفتار بعضی بازیگران جوان اظهار داشت: خیلی از جوانان ما امروز به شیوه های مختلف تلاش می کنند تا نقش را بگیرند اما وقتی نقش را می گیرند دیگر کار را رها می کنند در صورتیکه وقتی نقش را می گیرید باید تلاش تان را مضاعف کنید. ما نسلی هستیم که ریال ریال پولمان را جمع می کردیم تا یک تومان شود و بتوانیم سینما برویم اما حالا فضا متفاوت شده است. اگر چنین خاطراتی به تصویر کشیده شود خیلی خوب است. کسی که اصلاً نمی دانست تئاتر چیست و کتاب نمی خواند، وارد تئاتر شد اما وارد دنیایی شدیم که اصلاً راه برگشت برایش وجود نداشت. موفقیت «داستان بیوک» از محبوبیت آقای میرزایی است در ادامه این جلسه ابوالفضل توکلی تهیه کننده و کارگردان «داستان بیوک» هم درباره ساخت این مستند اظهار داشت: فکر می کنم بسیاری از مردم ذهنیت دیگری نسبت به آقای میرزایی داشتند اما ساخت این فیلم کمک کرد تا مردم بدانند که ایشان در کارهای فاخر حضور داشتند، اهل مطالعه هستند و … به نظرم در این فیلم و با کمک خود ایشان ذهنیت ها تغییر نمود و مردم با بخش دیگری از زندگی ایشان آشنا شدند. خوشبختانه باید بگویم بازخوردهای این فیلم مستند در فضای مجازی بسیار عالی بود و خیلی ها برایش پست گذاشته بودند. بطور قطع این مساله به سبب محبوبیت آقای میرزایی است. وی درباره ایفای نقش بیوک میرزایی در سریال «جشن سر برون» اظهار داشت: در سریال «جشن سر برون» تصمیم گرفتیم صحنه ای از آقای میرزایی را بگذاریم که ایشان کشته می شود. بازیگران معمولاً در چنین مواقعی در اتاقی منتظر می مانند تا نوبت ضبط آنها برسد، اما جالب است بدانید که آقای میرزایی بر خلاف جوان ها تمام این مدت را کنار عوامل حضور داشت تا نوبت ضبطشان برسد. در آخر این مراسم مدیر شبکه مستند با اهدای تندیس از بیوک میرزایی تجلیل نمود.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب